LORİS'İN KURTARICILARI | TAMAMLANDI

3.Bölüm: Tanışma Zamanı

Odaya girdiğimde yüzümdeki şaşkın ifadenin bu yabancı 3 kızda da olduğunu fark ettim. Aralarından turuncu saç rengine sahip mavi gözlü olan çilli kız birden ayağa kalkıp, "Sanırım tanışma zamanı geldi, hı?" dedi sevimli bir ses tonuyla. "Ben Hera, 18 yaşındayım ve bugüne dek Fransa'da üvey ailemle yaşıyordum. Şimdilik bu kadar bilgi yeterli galiba.."

Az önce tanışma teklifini ortaya atan kız bir adım öne çıkıp, "Ben Luna, 18 yaşındayım ve ben de bugüne dek Norveç'te bir yetimhanede kalıyordum.."

Ara sıra üvey annemden şikayet edip durduğum için kendime kızmıştım o anda, ne de olsa sıcak bir yuvam vardı..

Bir iki dakikalık sessizlikten sonra sarı saçlı ve oldukça güzel mavi gözlere sahip olan kız Luna'nın yanına geçip, "Benim adım Jane, 18 yaşındayım ve bende Rusya'da bir yetimhane de kalıyordum.. Luna gibi.."

Son olarak bronz teniyle çok güzel bir uyum içinde olan kıvırcık saçlara sahip ela gözlü kız, "Ve bende Jennifer tıpkı sizler gibi 18 yaşındayım, Kanada'da üvey ailemle birlikte yaşıyorum yani yaşıyordum.." dedi.

"Sanırım hepimiz konuyu biliyoruz, çok garip ve yorucu bir gündü uyusak iyi olucak, bu arada mutlu yıllar kızlar!"
Onlar da mutlu yıllar dileklerini söyledikten sonra yataklarımıza dağıldık..

*07.00 Alarmı*
Ah hayır ama olamaz, burada da bu şekilde uyanmak zorunda mıyım yani?
Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi Loris'te açmak doğal olarak tuhaf gelmişti..Ne zaman alışacaktım bu duruma acaba?

Kızlar da benimle aynı şekilde yarı uykulu yarı şaşkın şekilde etrafa bakınıyorlardı..

Luna, "Her şey rüya sanıyordum, ama burası..siz..son derece gerçeksiniz!" diyerek yataktan fırladı. Jennifer dolabından bir üniforma kaparak, "Bu bebekler de sanırım yeni okul üniformamız.."
Tam biz kıyafetleri incelerken kapı tıklatıldı.. "Buyrun.." diyerek içeri davet ettim.

İçeri orta yaşlarda, resmi bir iş kıyafeti içinde, saçları ensesinde topuz olarak toplanmış bir kadın girdi ve "Ben okul müdüreniz Maria Jhonston.. Size küçük bir bilgilendirme yapmak için geldim kızlar; Bildiğiniz üzere sizi okuldaki diğer kişilerden ayıran özel bir yanınız var.."

Hepimiz dikkatle onu dinlerken o sözlerine böyle devam etti; "Özel olmanız maalesef ki sizin için ayrı bir eğitim yeri kurulması gerekmesine rağmen bir tehlike.. Sadece siz ve sizin gibi 4 genç daha bu sırdan haberdar olsa sadece daha iyi olur. Ders saati 09.00'da başlıyor ve saat 15.30'a kadar devam ediyor. Hemen hazırlanın ve sınıflarınıza girip oturun ve çevrenizdekilerle aranızdaki mesafeye dikkat edin. Öğretmenleriniz durumunuzdan haberdar..Daha sonra tekrardan görüşeceğiz zaten o zamana kadar kendinize dikkat edin!" dedi ve odadan çıktı.

Dediği gibi tek tek hazırlanıp sınıflara doğru yürümeye başladık.. Heyecandan tek kelime daha çıkmıyordu hiç birimizden.. Her yaş grubu için ayrı sınıflar olan koskocaman bir okulda koridorda öylece dolanıyorduk.. Ders zilinin çaldığını bildiren sesle sınıfa girip arkalı-önlü ikişerli olarak oturduk.

Sınıftakiler bize doğru bakıp aralarında fısıldaşıyorlardı. Konuyu tahmin etmek hiç de zor değil aslında, buralarda oldukça yeniydik ve bizi ilk kez görüyorlardı! Hiç kimsenin hakkımızda soru sormamasını umarak sürekli masaya bakmayı sürdürdüm.

İçeri adını bile bilmediğim ama sürekli "ADAM" diyerek hitap ettiğim kişi girdi v-ve o da ne..!? Hemen ardından da Thomas ve Chris'in de içinde olduğu 4 kişi içeri daldı!

"Kader miydi bu yoksa sadece küçük bir tesadüf mü?"