Unexpectedly Attached To You

Chapter 1

"Mmhmm" I moaned as a response to the person knocking on my door.

"Get up!" The person outside my door yelled.

"5 more please!" I tiredly yelled back.

"Anong 5 more?"

"5 more hours?" I mumbled and covered my face with a pillow.

"5 hours? Get up!" I jumped. My brother was already inside my room without me noticing.

"Bakit ba kasi? Wala naman akong pasok. Bakit kailangan mo akong gisingin?" I said in between my yawns.

"I need you to come with me." Seryosong sabi niya.

"Where?"

"Somewhere." He started to sound annoyed.

Wow! Ako na nga ying ginising siya pa galit!

"Ayoko nga. Now go away. I need to sleep." Humiga ulit ako sa kama ko hoping that he will get the hint and go away.

"Anong sleep? It's already eleven in the morning!" Sabay hila ng kumot ko.

"Ano ba kase 'yon? Inaantok pa ako oh!" Nakipaghilaahan pa ko ng kumot kay kuya at nag mala tug-of-war yung ginagawa namin.

"Bumangon kana d'yan. Magsho-shopping ka ngayon diba?"

"Mamaya na yon ang aga-aga pa." Seryoso akong tinignan ng kuya ko. "Bakit ba nagmamadali ka? May date kaba? At bakit ba ang init ng dugo mo?"

"Too many questions! Maghilamos kana ang dugyot mong tignan may laway kapa oh." Nagulat ako at pinunasan yung labi ko. Medyo natawa si kuya nang mapansin niya yon.

Inirapan ko si kuya. "Fine, inispoil mona yung tulog ko. I'll get ready na." Tinulak ko si kuya palabas ng kwarto ko at tumuloy nako sa bathroom.

Pagkatapos ko mag shower, nagsuot ako ng isang light yellow dress na hanggang tuhod at nagsuot na din ako ng plain white sandals.

Pagkababa ko nang hagdan sinalubong agad ako ni Mommy.

"Good Morning, Lia." Sabi niya sabay beso sakin. "Andun na si Axel sa labas. Puntahan mo na at mukhang nagmamadali."

"Sige po Mommy. See you later." Sabi ko at dali daling lumabas ng bahay. Baka kasi magalit pa sakin yung kuya ko na 'yon.

"Hurry up! Ang tagal tagal mong magayos." Hindi ko siya pinansin at sumakay na agad sa kotse niya.

Pagpasok niya sa kotse bigla nalang niyang pinaandar yung kotse ng hindi man lang ako tinitignan.

"Serious question. Bakit ka nagmamadali?" Tanong ko para may mapagusapan kami.

"I need to go somewhere saglit. May kailangan lang akong sunduin." napalingon ako sakaniya

"Ano?" Hindi niya ko sinagot. "Or may I say, sino?" Pagkasabi ko non ay tumingin siya sakin saglit. "Babae ba yan? Ikaw kuya ah, may girlfriend kana ba?" Pang-aasar ko pa.

"You'll see."

Ang dami'ng alam.

Pagkahatid sakin ni kuya umalis siya kaagad. Madaling madali pa siya. I didn't even get to ask kung susunduin niya ba ako.

Weird.

I just went in and tried to finish my shopping quickly. Para kung sakali man na sunduin nga ako ng kuya ko, ready nako.

While looking at all the bags may tumawag sakin.

Trixy calling...

Nagisip pako kung sasagutin ko ba yhng tawag o hindi. Pero naalala kong si Trixy nga pala yon. Hindi niya ko titigilan