Just Be Mine [Completed]

Chapter 2

Chloe Dapayoso at the media--->

Leave comments and votes after reading! Thank you. :]
Comment for Dedications.

DiamondAlpha 
---------------------------

CHAPTER 2
Chloe's PoV

Oh fudge.

Brown hair. Naalala ko 'tong lalaking 'to. Siya yung kahapon, kung tama ang naaalala ko. 'Yung nagpaulan kasama 'yung babae.

Nakatitig lang ako sa kanya habang mabilis siyang naglalakad papunta sa'kin. Iritadong iritado ang mukha niya.

"You! Why did you throw a rock at me? Anong problema mo?!"

"To get your attention."

"What the---"

"See this!" Pinutol ko siya at pinakita ko yung skirt kong natalsikan ng putik. "You did this! Tinalsikan mo'ko ng putik! Bwisit na 'to. Umagang umaga."

Kunot-noo niyang tinignan ang palda ko. Huh. Kasalanan mo 'yan dapat nag-ingat kang nagdrive.

"And so? Hindi ko kasalanan 'yan. Dapat tumabi ka kaninang narinig mo ang motor ko. Tss."

Nainis na din ako sa sinabi niya. Ang kapal. Ako na nga 'tong natalsikan.

"Hoy! Ako na nga tong gumilid dahil sasagasaan mo ako. Tapos tatalsikan mo pa ako?"

"Sinong nagsabing sasagasaan kita? Ano 'ko tanga? And do you really have to throw that rock at me? Paano kung wala akong helmet edi sa ulo ko na tumama 'yon? You should've just called me and talked to me properly!"

"Edi sorry! Sorry at nagpatalsik ako sa'yo ng putik. Sorry kung hindi ako gumilid. Sorry kung binato kita ng bato sa helmet mo. Sorry!"

Yumuko na lang ako pagkatapos ko sabihin 'yon.

"Bwisit. Male-late na tuloy ako..." bulong ko pa.

Hindi na siya nagsalita. Nakayuko padin ako at nakatayo padin siya sa harap ko. Wala na bang magsasalita saming dalawa? Narinig kong nagbuntong hininga siya.

"I'm sorry."

Napatingala ako sa kanya sa sinabi niya. Did he just say sorry to me? Tama ba ang narinig ng dalawang tainga ko?

"Ano?"

"Are you being deaf again? I said sorry. Sorry for what I did to your skirt. You're right. Dapat nag-ingat ako sa pagdrive ko."

Sa sinabi niyang yan nanlambot ka agad ako. Bakit ganon? Ang dali niyang mapatawad sa sorry niya. Hindi ko ineexpect na marunong magsorry ang taong 'to.

"A-Apology accepted."

Nagulat ako ng hawakan niya ako sa braso. Tapos bigla siyang naglakad hawak padin ako. Eh ang lakas niya napapasunod ako.

"Hoy! Bitawan mo nga ako! San mo'ko dadalhin!"

Sumisigaw ako pero masyado siyang malakas napapasunod na ako. Hanggang sa bitawan na niya ako. Nasa harap kami ng motor niya. Sumakay siya at tumingin sa'kin.

"Sakay."

"What?"

"Bingi ka talaga. Sabi ko sumakay ka."

Kumunot noo ko.

"At bakit naman ako sasakay?" tanong ko.

"Cause you'll be late for school if you walk."