Just Be Mine [Completed]

Chapter 11

Cute shocked Chloe at media-->

Leave comments and votes after reading! Thank you. :]

Chapter Dedicated to: KeyResurrectionist :)
Comment for Dedications.

DiamondAlpha  
---------------------------

CHAPTER 11
Chloe's PoV

"Just be mine."

Mas bumilis ang tibok ng puso ko. Just be mine? As in sa'yo Alfred? Maging girlfriend mo? Parang may kuryenteng dumaan sa katawan ko ng sabihin niya 'yon. Just 3 words pero iba ang dating sa'kin pag siya ang nagsabi. Nanlalambot ako. Kung nung kanina sa park ay walang expression ang mukha ni Alfred habang sinasabi 'yan, ngayon meron na. He looks so sincere. Na para bang totoo na walang halong pagloloko ang sinasabi niya.

"Ano ba chloe, sumagot ka nga."

Napastiff ang katawan ko.

"I-I don't know." Nasagot ko.

"I'm not taking that as an answer. Sumagot ka ng maayos. Yes or no lang ang sagot."

Napapikit ako.

"M-May iba pa bang paraan?" Tanong ko.

Pabuntong hininga kong minulat ang mga mata ko.

"That's the only solution I could think of. One more thing, I like that solution."

Napalunok ako sa sinabi niya. L-Like? Gusto niya na 'yon ang maging solusyon ng problema ko? Hindi ko na talaga siya maintindihan.

"B-But why?" Tanong ko sa kaniya.

"I'll say my reason but first say your decision. Ano? Payag ka?"

Napaisip ako ng mabuti. Oo o hindi? Help me. Ang hirap magdesisyon. Isang solution ang masasayang kapag naghindi ako. Eh ano namang mangyayari kapag umoo ako? Madami. Madami ang mangyayari.

"No." lakas loob kong sagot.

"Why?"

"Naalala ko ang sinabi ni Ma'am Clara. Maids are maids. Wala dapat mamagitan sa atin. Naalala ko din ang sabi sa akin ni Auntie. Hindi din daw siya munang makakapayag na magkaboyfriend ako. So yeah, I won't be yours." Sagot ko.

"Then we'll hide it. Hindi natin sasabihin sa kanila ang about sa'tin. My mom's busy, your Auntie's busy. They'll won't know." Sagot niya.

Grabe. Ganon ba talaga niya kagusto ang solusyong 'yon? Ano bang mangyayari sa kaniya kapag pumayag ako? Ang labo niya. Hindi ko siya maintindihan sobra.

Umiling ako sa sinabi niya.

"No. Ayoko. Ayo'kong magtago. S-Sige, labas na ako. Magtratrabaho pa a-ako."

Wala siyang sinabi. Tinignan lang ulit ako ni Alfred.

Umiwas ako ng tingin. Humakbang na ako at nagsimulang maglakad papunta sa pintuan ng kwarto ni Alfred. Bubuksan ko ab aka ang pintuan ng mapatigil ako ng magsalita si Alfred.

"Go on and walk out that door with 'no' as your answer and your secret's going to be out too."

Napatigil talaga ako sa paglalakad sa sinabi niya. M-My secret...

Dahan dahan ko siyang nilingon.

"Go on." Sabi niya pa.

"S-Sabi mo, hindi mo ipagkakalat." Sabi ko sa kaniya.