My Roommate (MY Series #2)

Chapter 14

Chapter 14

Nagpahatid ako kay Zeniah, Good thing she's on a good mood now.

"Kawawa talaga si Woonie kanina."

"Hayaan mo siya, Nakakainis ang kaibigan niya, Sanjie used different numbers just to message me. It's creepy!"

Natawa ako. Kanina ay ikinuwento niya kung bakit siya badtrip na badtrip, Dahil daw iyon sa sobrang kulit ni Sanjie. Sanjie Marquez is now on her death note. Hindi ko alam kung anong klase ang gagawin ni Zeniah sa kaniya.

"He really likes you, Zen." Sabi ko, Sa aming tatlo sa akin lang nai-open ni Zeniah ang lahat-lahat ng mayroon sila ni Sanjie.

"I don't l-like him, Chandria!" Aniya. Napangisi ako ng mautal siya sa salitang 'Like' sa akin pa nag-deny ang bruha. Hindi ko na lang siya sinagot dahil nasa harap na kami ng building.

"Salamat!" Sabi ko at isinara na ang pinto. Kinawayan niya lang ako at pumasok na sa area, Dumiretso agad ako sa elevator. May humabol kaya agad kong pinindot ang open button, Tumango lang siya at tumango lang ako. Fifth floor pa ang pupuntahan ko at napakabagal ata ng elevator ngayon sana naman ay walang problema. I don't want to be stuck here with a stranger, No way.

Tumunog ang elevator, Nagkasabay kami sa paglabas pero agad din siyang umatras, Pina- una na niya akong lumabas, Taas noo naman ako na lumabas bakit kinakabahan ako sa kaniya? Mukha naman siyang mabait? Tumunog ang telepono ko at nakita ko na tumatawag si Zeniah.

"Why?" Bungad ko sa kaniya.

"Baba ka ulit, Na-ospital daw si Woonie."

Napasapo ako ng noo nang makalabas na ang lalaki ay nagmamadali ako na pumasok ng elevator, Hindi ko na lang pinansin ang 'naguguluhan niyang tingin' bakit naman kaya na-ospital si Woonie?

"Zeniah!" Sigaw ko ng makita si Zeniah na palakad-lakad sa gilid ng sasakyan niya.

"Chandria, Sakay na!" Sabi niya kaya napatakbo na lang ako agad. I'm nervous!

"Bakit daw na-ospital si Woonie?" Bungad ko sa kaniya ng makasakay ako sa passenger seat, Umiling siya ng mabilis.

"Hindi ko alam kay Tasha." Sagot niya at mas binilisan ang pagtakbo ng sasakyan, Napapahawak na lang ako sa upuan ko dahil mabilis na talaga. Nang marating namin ang ospital ay nakita namin si Tasha na frustrated ngayon.

"Tasha!" Sabay naming tawag ni Zeniah sa kaniya. She's crying!

"Hush, We're here." Sabi ko at inalo siya, Habang yakap ko si Tasha at tinatapik naman ni Zeniah ang ulo niya.

"Chandria, Chandria si Woonie..." Tasha said while we're hugging, No, Hindi naman siguro namatay si Woonie diba? Yes, Nahimatay lang siya kanina.

"What happened to him, Tasha?" Tanong ni Zeniah,Ramdam ko na ang tensyon sa aming tatlo, Pare-parehas kaming kinakabahan pero doble lang ata ang sa amin ni Zeniah.

"Anastasha!" Sigaw ni Zeniah kaya napasagot agad si Tasha.

"Kinabahan, Nagpadala sa ospital, Bali ang buto ni Woonie at hindi maka-usap ng maayos, Natakot sayo." Mabilis na sabi ni Tasha habang nakaharap na kay Zeniah, Napanganga naman ako ng literal dahil doon. Bakit kailangan nilang gawin ito, Bakit kailangan takutin kaming dalawa ni Zeniah. I know Woonie Alonzo, Maybe he's scared at Zeniah again pero alam ko na ang lahat ng ito ay biro lang. Knowing Woonie and Tasha, Both of them are exaggerated.

Napasapo ako ng noo ko at pinasok mag-isa ang kwarto, Nakita ko si Woonie na nakatungo at humihikbi habang kinakausap ang buto niya. "Hoy makisama ka, Susuntukin mo pa si Sanjie makisama ka na ha?" Pagkausap niya rito. Hanggang dito ba naman ay papairalin ni Woonie ang kabaliwan niya? Kung hindi ko lang siya kaibigan ay paniguradong pagkakamalan ko siya na totoo siyang baliw.