My Roommate (MY Series #2)

Chapter 16

Chapter 16

Zeniah's POV

I am so tired that's why when Chandria told me to sleep I did. Sinamaan ko na muna ng tingin si Woonie bago ako bumaling para makatulog. Hindi naman nag-tagal ay naka-tulog din ako. I'm so tired and I don't know why.

Nagising ako dahil sa bangayan ng dalawa.

"Hoy ano ba kayo kanina pa kayo nagbabangayan, Nagising na ako sa ingay niyo." Sabi ko sa kanila. Sandali naman silang natahimik at parehas na nagsorry.

Napabaling ako ng tanungin ako ni Chandria. Mukhang kakagising lang din nito, Hindi ba siya nahirapan sa pwesto niya?

"Anong oras na Zeniah?"

"Nine na, Cha." Sagot ko sa kaniya, Tahimik lang ang dalawa. Biglang kumalam ang tiyan ko.

"I'm hungry, Bili tayo sa baba." Pag-aya ni Chandria. Sakto nagugutom na rin ako.

"Maiwan muna namin kayo, Bibili lang kami ng pagkain nating apat. Magbati na kayo." Sabi ko sa kanila at lumabas na.

Hindi ko alam anong problema ni Tasha kay Woonie. Naiinis siya iyon ang sabi niya sa amin kanina sa labas. But is it even reasonable? I guess no.

Pagkasara ni Chandria ng pintuan ay agad siyang kumawit sa akin. Sabay na kami na naglakad.

"I'm worried." Sabi niya at napakunot ang noo ko.

"Why, Cha?"

"Kanina nung nagbabangayan kayo ni Sanjie, Nakita ko si Tasha na napatigil. Mukhang may ka-chat." Sabi niya. Awtomatiko ako na napangiwi dahil sa pag banggit niya ng pangalan ni Sanjie. Napatango ako at sumagot.

"Yes. I also see her chatting with someone noong nasa Starbucks tayo, Ako ang katabi nahagip ng mata ko." Sagot ko sa kaniya. Anong problema ng babaeng iyon?

Hindi na ako sinagot ni Chandria, Umiling iling na lang siya na sinabayan ko na lang. Sa McDonald's namin napagdesisyunan na pumunta at doon bumili ng pagkain, Though ito ang pinakamalapit.

Mabilis na nakapag-order at nakuha ni Chandria ang lahat kaso ay hindi niya naman mabuksan ng maayos ang pintuan. I was about to step so I can help her pero may isang lalaki na ang nag-prisinta na pagbuksan siya ng pintuan. Napa-tigil na lang ako at bumalik sa pwesto ko kanina kung saan ako nakatayo.

"Chandria! Tagal mo maglakad, Akin na nga!" Sabi ko na ng makalabas siya. Dito na ako humakbang para kuhanin ang mga pagkain. Habang nasa sasakyan ay ramdam ko ang pagiging spaced out ni Chandria. Is she thinking about that guy? That guy is a stranger. Is she attracted to a stranger? Yuck, Chandria. But that was new huh.

"Did you see him?"

"Huh? Who?"

"The guy who helped me to open those doors."

Agad ako na napangiwi, Kumuha muna ako ng fries bago siya sagutin. "I didn't see his face, Nakayuko atsaka sayo ako nakatingin, You're too slow to move."

Napasinghap siya kaya binalingan ko ng tingin. "He's really familiar and..."

Natawa na lang ako dahil sa sinabi niya. "He's just a stranger, Cha. 'Wag mo masiyadong isipin."

"What? No! He's not a stranger, I mean not a totally one, He's Sanjie's friend, Yung kasama niya sa pag-dalaw kanina kay Woonie atsaka yung tinuro natin sa Starbucks?" Pagpapaliwanag niya. Napa-oh ako dahil doon.

"Ah? Is that he? Hindi ko napansin e, Nakayuko nga kasi. And so what if he's Sanjie's friend?"

Umiling siya. "Wala naman."