My Roommate (MY Series #2)

Chapter 43

Chapter 43

"Thanks again, Huerie."

"That's nothing."

I lost my words. Hindi ko na alam kung ano ang susunod kong sasabihin. Calliyah. Yeah right!

"Ah, I want to apologize.. Kasi, Diba? Ayos na kayo ni Calliyah--"

"Yes. We're fine."

"Then.. Good for you,"

Akala ko ay hindi na siya magsasalita katulad ng nakagawian. His words stopped me from walking.

"Chandria? Do you really have no experience in love?"

Hinarap ko siya, Ibinaba ko na muna si Doggo sa couch. I shook my head. "None."

Madami ang nanliligaw sa akin noon pa man, lalo nang mag-college kami nila Zeniah at Tasha, One of Woonie's friend courted me but he didn't pass. I have no plans to be in a relationship, though. Kahit nga ang pakiramdam ng isang Inlove ay hindi ko pa nararamdaman e.

"Do you want to have, then?" He asked. Nagulat na naman ako dahil doon.

Muli na namang lumakas ang tibok ng puso ko, Parang karera sa loob ko. Nag-uunahan. Kay Huerie ko lang talaga to nararamdaman. Why is that?

"H-huh?"

He shook his head, "Nothing." He said and then get Doggo on couch then went to his room leaving me here speechless with his question.

Napakurap-kurap ako. Anong mayroon? He's acting weird for the past few days and until now.

I get my phone when I feel the vibration of it.

"What do you want?"

"Chandria.. I'm sorry,"

"Pwede ba Kuya? Wag ka nang plastik hanggang dito sa call?"

He sigh. "I'm not. I'm trying to be nice here stop being rude there, Chandria."

I laughed bitterly, "Ha? Trying to be nice? Stop myself to be rude to you? Bakit, Ano ba ang ginawa mo sa akin kanina?"

Ipinahiya niya lang naman ako. Hindi ko kinaya at naibuhos ko na namang muli ang mga hinanakit ko sa kanilang lahat. Mom and Dad knows about Kuya Cisher's plan. They did not stop their son so what's the point para hindi ko sila idamay? Magulang sila at dapat itinitigil nila ang ginagawang mali ng anak. But they did not dahil sa mata nila, Lahat ng ginagawa ni Kuya ay tama!

"I'm sorry. I thought you're just pretending because you have no trust to boys, I'm surprised because you got a boyfriend."

"Tapos na. Naipakilala ko na. Naidala ko na diyan. Nakita mo, ninyo na rin kung paano niya ako ipaglaban please.." Bahagya akong napapiyok dahil sa sakit na nararamdaman. Damn. "Please, Wag niyo na akong guluhin katulad ng napag-usapan natin. Hayaan niyo na ako. Tutal naman doon kayo magaling diba? Now, I'm asking you all to let me go, Nagawa niyo na nga akong iwanan noon bakit ngayong may isip na ako ay hindi niyo magawa?" I laughed bitterly. "Oh, bakit ko nga ba nakalimutan? May kailangan nga pala kasi kayo sa akin, Oo nga pala.. But sorry to say, Kuya. Hindi ko kayo tutulungan, Katulad ng napag-usapan natin nila Mom at Dad. Naipakilala ko na si Huerie sa inyo, Wag niyo na muli akong guguluhin." Sabi ko at sabay punas ng luha. Masakit ang dibdib ko ngayon dahil gusto ko pa rin talaga manumbat pero tama na dahil alam ko na sosobra na naman ako, At ayoko ng ganoon. Kaya ko pa rin namang i-control ang sarili ko.

"Alright, If that's what you want, Chandria. Okay. Susundin namin ang napag-usapan."

"Then good, Ipapatay ko na ang tawag."