My Roommate (MY Series #2)

Chapter 36

Chapter 36

"Opo tita," Sagot ko sa tanong niya. She's asking me if Huerie is doing good. Hindi naman pasaway si Huerie sa halip ay mature siyang lalaki pero hindi ko alam kung bakit ito ang palaging tanong sa akin ni Tita Hannah.

"Sige na hija, baka magalit na si Huerie sa akin dahil ako na ang palagi mong kausap." She said and then hang up the call. She's always good to me that's why I am so guilty. I'm lying, we are lying. Sorry Tita Hannah, but I need to use your dearest son.

Binigay ko kay Huerie ang phone niya at agad umalis doon para hindi niya ako maka-usap. He shouldn't call me 'baby' lalo pa't wala naman si Tita rito e. Sumasakit ang ulo ko.

"Let's wait the sunrise." Sanjie and Zeniah said in chorus, Nagulat pa silang pareho dahil sa sabay nilang pagsabi.

Katulad nang inupuan nila Woonie at Tasha kanina, Sa isang puno kami ngayon nakaupo, I think this tree was already for peoples. I mean, Nilaan na talaga ito para may maupuan ang mga pupunta dito, which is sobrang gandang idea. Apat na puno ang inuupuan amin, Maiiksi lang naman kasi ito at kasya ang dalawang tao, Nakapaikot ang apat na puno, Sa isa ay nakaupo si Woonie at Tasha, Sa isa naman ay si Sanjie at sa isa naman ay si Huerie at sa huli ay ang amin ni Zeniah.

Nanatili kaming tahimik at pare-parehas na nakatingin sa dagat. Nakatalikod na sa amin ngayon sila Tasha at Woonie dahil kapwa sila magkaakbay at nakatingin sa dagat. Gross.

Nasa likuran ko lang si Huerie at hindi ko alam kung nakatingin ba siya sa akin o hindi, Oh well. Don't mind him, Chandria. You should enjoy the view right now.

Hapon na at kaunti na lang ay bababa na ang haring araw, Tahimik ang paligid at kami, Tanging hampas ng alon ang nagsisilbing ingay at ang malalakas na hangin. Ang kalmado ng paligid, Sa hindi malamang dahilan ay biglang bumilis ang tibok ng puso ko at awtomatiko akong napatingin kay Huerie. Umiwas siya ng tingin at ganoon na rin ako. What was that, Chandria?!

"Ayan na!" Zeniah announced, All of us were now holding our own phones waiting for the sunrise. I took five shots before the sunrise and the sunrise itself. I took a perfect scenery.

I posted that on my Instagram with a caption of, "Sunrise," Huminga ako ng malalim. Mas lalong lumakas ang simoy ng hangin siguro dahil mag-gagabi na.

"Let's play bottle game!" Tasha said. Hindi na ako nag-taka kung bakit naka-friends niya agad si Sanjie. Oh well, Madaldal si Sanjie at friendly just like Woonie and Tasha, magkakasundo nga talaga sila. While Huerie, He's cold and always quiet but he knows how to get along with us. Zeniah was quiet and I am not comfortable with that, pero dahil alam ko ang rason hinayaan ko na lang. While me, Still in my normal expression.

"Hindi Tasha baby, Mamaya na tayo mag-games. Getting to know each other muna!" Sabi naman ni Woonie. Out of nowhere ay napailing ako, Itinigil ko rin yon ka agad dahil sa tingin nilang lima. Okay. I'm sorry.

Ang kalmado talaga ng paligid, Ito ang gusto ko, e. Pero hindi ko nagugustuhan ang pag tibok ng puso ko, Mabilis at hindi normal. Hindi ko alam kung bakit.

I was about to stand up but all of them disagree, "Chandria!" Sabay sabay nilang tawag except to Huerie who's still quiet until now.

"I have something to do guys, Kayo na lang."

Tasha and Woonie pouted, "You will write a chapter again? Come on, Mamaya na yan!" Said by Tasha.

"But I need to,"

"You can do it later." Huerie answered, His answer makes me stiffened. Okay? What's happening to me?

"See! You can do that later, Cha!" Sabi naman ni Sanjie sa akin. Tumango lang ako sa kanila kaya napahiyaw pa sila sa tuwa.