Chapter 21
Masama talaga ang loob ko, Ayokong umuwi sa unit na iyon pero kailangan dahil doon na ako nakatira. He got my first kiss, At sa aming dalawa ako lang ang nakakaalam non!
If i will tell this to Tasha or Zeniah, probably they'll think that i am inlove on my Roommate, that's why i'm making stories.
Saan ako pupunta ngayon? Tapos na kaming mag-usap ni Sanjie, Alam ko naman na may rason siya e. Alam na alam ko yon, That's why i went there to hear his explanations, At tama ako, reasonable rin ang mga explanation niya. Ano na lang ang mga pwedeng mangyari sa susunod kung sakali na umuwi na naman ng lasing si Huerie? Damn. Hindi ba dapat ay sobrang natatakot na ako ngayon? Bakit okupado pa rin ng halik na iyon ang utak ko!
Hindi siya lasinggero, Chandria. Sadyang napainom lang siya dahil sa lintik na nararamdaman ni Woonie!
Pero, Argh! Ano ba naman ito! Nakakainis. Nakakainis. Sino ba naman kasing babae ang hindi mababahala kung nakuha ng ganon ganon na lang ang first kiss nila? Wala. Wala!
Cisher Calling...
Si Kuya? Ano na naman ang kailangan nito? Matagal na ang huling pagkikita at pag-uusap namin ha? Iyon ang binaba na naman niya ang pagkatao ko. Damn him.
"Chandria Dizon, speaking. Who's this?" Tanong ko kahit na alam ko na siya ito.
"Cisher, Cisher Dizon. Umalis ka lang ng Mansion deleted na sa contacts mo ang number ko. Ganiyan mo ba ako ka-hate little sis?"
"Kung wala kang matinong sasabihin, Papatayin ko na ang tawag na ito."
"Oh, wait. Wait, Napag-utusan lang ako ni Daddy, pumunta ka raw dito mamayang--"
"Hindi na ako babalik sa mansion na yan," Matigas kong sabi. Ano na naman ba ang gusto nila, Alam ko naman na may kailangan sila sa akin pero hindi pa ba sapat na nasaktan na nila ako ng ilang taon, Hindi pa ba sila kuntento doon at hanggang ngayon ay papakialaman at gagamitin nila ako?
"Oh come on, Little sis. Dadating mamaya sila Lolo at Lola,"
Natigilan ako. Ano? Ang grandparents ko, dadating sa Mansion? Isang beses ko lang silang nakita at iyon ay noong seventh birthday ni Kuya Cisher sa Mansion. Panahon maayos pa ang pamilya ko.
"Natigilan ka little sis, pumunta ka raw sabi ni Dad ipapakilala ka na niya rin ikaw sa kaniyang business partners."
"Hindi na kailangan, Ano naman ang iaambag ko sa daluhang iyan? Isa pa, talunan ako hindi ba bakit niyo pa ako iniimbita oh come on my dearest older brother, Wag mo na akong pilitin. Hindi ako dadalo."
"Hindi pwede, Chandria!"
"Wala ka ng magagawa." Sagot ko at agad na ipinatay ang tawag.
Ibinalik ko na sa aking bulsa ang cellphone, Hindi ako pupunta. Para saan pa ba ang pagdalo ko? Para ipahiya na naman ako ng magaling kong kapatid? Sana ay hindi na lang ako isang Dizon para hindi ko nararanasan ang ganitong bagay. But still, because of this, i became brave and strong.
"Hello po, interested po ba kayo?" Napalingon ako sa narinig ko at napatingin sa nakadikit sa bintana ng parang isang café shop.
Wanted: Waitress
Waitress? Wanted, Part time lang naman ito, Kung sakali man na pasukin ko ang trabaho na ito, Mas mapapabilis ang pag-iipon ko at may mapaglalaanan pa ako ng oras ko. Although, Wala pa namang works ang ipinapasa sa akin. Tama! Papasukin ko ang trabaho na ito.
Lumingon muna ako at nakita ko ang karatula, Oh. Isang sakay lang pala ng bus mula sa unit ko. Na pinagtitirhan ko.
Lumapit ako at kunwari na tinitignan ang nakalagay sa bintana. "A-ah, hello.. May nahanap na ba kayo para sa Waitress?"
BINABASA MO ANG
My Roommate (MY Series #2)
RomanceLife is complicated and unpredictable. Chandria Dizon never experience being loved by her family because they left her with the maids since childhood. She wasn't the favorite child but she grew up with a strong mindset and ego, she could defend her...