Κεφάλαιο 11ο~
Πέρασε ενας μήνας τελικά αποφάσισα και έκατσα πολύ Παραπάνω απο οσο νομιζα μα αξιζε. Δέθηκα με τους γονείς μου περισσότερο και ξέχασα το δραμμα. Με τη vasiliki κρατήσαμε επαφες και ήμασταν μια χαρά ακόμα και απο απόσταση. Σήμερα θα επιστρέψω και δεν ξέρω πως πρέπει να νιωθω. Χαρουμενη η λυπημένη αφού μπορεί να γίνουν πάλι πολλα. Άγνοω τις σκέψεις αυτές και πακετάρω τα λίγα πράγματα που είχα πάρει μαζί. Αλλάζω και ρούχα και βαζω αυτα:
Και αποχαιρετάω τους γονείς μου για άλλη μια φορα. "πρόσεχε και όποτε θες ξανά ελα!". Λένε με χαρά. γνέφω καταφατικά χαμογελώ και φεύγω. Αρχίσω να οδηγαω προς το πανεπιστήμιο.
Vasilikis POV
"βαλτε τα ποτα εκει!". Σήμερα η κολλητή μου επιστρέφει έτσι προφανώς και της οργάνωσα πάρτυ! Θέλω να είναι όλα τέλεια γιατί ελειπε ένα μηνα και φάνηκε σαν αιωνας. Ενα πράγμα με ανησυχεί και είναι ο Nathan γιατί απο οταν έφυγε έγινε αλλος άνθρωπος μέχρι και με τον Chris ξεκοψε. Θα κάνω ότι μπορώ να τους εμποδίσω να συναντηθούν για το καλύτερο.. Τελικά ο χώρος είναι ετοιμος το οργάνωσαμε στην πισω αυλή του πανεπιστημίου οπου δεν πάει κανεις και το αποτέλεσμα βγήκε τελειο. Ανυπομονώ να έρθει να το δει.
[...]
Πέρασαν 4 ωρες και βράδιασε. Πηγαίνω στη πορτα και την συναντάω. Αμέσως τρέχω και την αγκαλιάζω "ΓΥΡΙΣΕΣ". Φωνάζω ενθουσιασμενη. σταματάει να με αγκαλιάζει και την κοιτάω ήταν αλλαγμένη και εκείνη όπως όταν την πρώτογνωρισα θα λεγα. "πως ήταν χωρίς εμένα;" λέει και γελαει. "απαισια!". Απανταω. Την συνόδευσα ως το δωμάτιο και τη βοήθησα με τα πράγματα της γρήγορα. "γιατί βιάζεσαι έτσι ξαφνικα;" ρωταει. "εε για να πουμε τα νέα μας προφανώς". Βρίσκω μια δικαιολογία. "χμ οκ τοτε". τελειωσαμε και εκείνη κάθεται στο κρεβάτι της και αρχίζει να μου λέει πως ητανε. "λοιπόν ντύσου". Της λεω πριν συνεχίσει και παραξενεύεται." μα ντυμένη είμαι ". Δηλώνει και ρολάλαρω τα μάτια μου." δεν πειράζει ντύσου ωραία θα σε πάω κάπου αφού γυρισες". "καλαα". Απατάει και της βγάζω εγω ένα φόρεμα γιατί εκείνη θα μου βαζε κανα τζιν παλι.
Jades POV
"ουαου" είναι το μόνο που λέω και για πρώτη φορά νιώθω πως μαρεσω Πολύ. "καλα που θα πάμε και τα φοράω αυτα-". Πάω να πω και με διακόπτει." σούς θα δεις ". Λέει και σταματάω να μιλάω. Ετοιμάζεται και εκείνη με ένα ωραίο φόρεμα και μου τραβάει το χέρι να την ακολουθήσω. Φτάνουμε στην αυλή και διακρίνω κατι νέον φώτα απο μακρυά ενω πάω να περάσω μου κλείνει τα μάτια και γελαω. "είναι απαραίτητο αυτό; ". Λεω. "ΝΑΙ" απαντάει με ενταση. Ξαφνικά σταματάμε και μου λέει να κοιτάξω τωρα. Αφήνει τα χέρια της κατω και ήταν ολοι οι φοιτητές και με κοιταγανε. "καλως ηρθες!!!!" φωνάζουν ομαδικώς. Και χαμογελάω "ώστε αυτο μου κρύβες" της λεω και την αγκαλιάζω." ευχαριστώ για όλα μα δεν έπρεπε". Συνεχίζω. "όχι έπρεπε τώρα άστα αυτά και πάμε να χορέψουμε!!". Λεει γεμάτη χαρα και μπαίνει μουσική. Όλοι αρχίζουν να παίρνουν ποτά και να χορεύουν. Κάνω και εγώ τα ίδια και νιώθω ωραια. Ίσως τελικα να είναι καλύτερα τα πράγματα τωρα!. Σκέφτομαι και χάνομαι στο ρυθμό της μουσικής.
Nathan's POV
ειμαι στο δωμάτιο μου και εκεί που είμαι έτοιμος να πιω ακούω μουσική δυνατά. Κατεβαίνω στην αυλή να δω απο που ερχεται. ακολουθώντας τον ήχο. Καταλήγω στο πίσω μερος και βλέπω φοιτητές να κάνουν πάρτυ. Εκει που Πάω να μπω μεσα κάτι τραβάει το βλέμμα μου. Ενα μεγαλο πανό "καλως ήρθες Jade".....
Να δούμε τι θα γίνει στο πάρτυ ξέρω στο καλό το έκοψα μα θα ξανα γράψω σύντομα μην μου αγχώνεστε! 🤭 Τα λέμε ❤️
~S
YOU ARE READING
ɪᴛ ᴀʟʟ ꜱᴛᴀʀᴛᴇᴅ ᴡɪᴛʜ ʜɪᴍ~ {Sequel}
RomanceBOOK 2 -σταματα.. Σταματα πια να φεύγεις της λεω και της κρατάω το χερι σφυκτα. -οπου και αν πάω είσαι εκει. Λεει ψυχρά. -η μοίρα μας θέλει μαζί υποθέτω.. Απαντάω με τον ίδιο τρόπο. -και τι θα κανεις;... Περιμένεις παιδι με αλλη και εγώ έχω σχεση...