ɪᴛ ᴀʟʟ ꜱᴛᴀʀᴛᴇᴅ ᴡɪᴛʜ ʜɪᴍ~ {Sequel}

36~

Κεφάλαιο 36ο~

Nathan's POV

Οταν μου το λέει αυτό νιωθω την βαλίτσα από τα χέρια μου να πέφτει κατω. Την κοιτάω στα ματια και την φέρνω κοντά. "αποκλείεται εβαλα προφυλακτικο!". Λεω σίγουρος. Αν είναι έγκυος όλα θα πρέπει να αλλάξουν και δεν ξέρω αν είμαι έτοιμος... Ποσο μάλλον με εκείνη...με αλλη θα θελα οικογένεια. "έκανα το τεστ και βγήκε θετικό Nathan.. Ισως είναι γραφτό να είσαι με μενα δεν το βλέπεις; ". Λέει και βάζει το χέρι της στο πρόσωπο μου. Το κατεβαζω. Παίρνω ανασα και δεν μιλάω για λίγο. "μαζεψε τα πράγματα σου.. Και βρες με στις πύλες". Λέω απλα και πηγαίνω. Η Jade και γω τελειωσαμε.. Και θα γίνω πατέρας με εκείνη που απεχθάνομαι. Νιώθω πως η ζωή μου δεν έχει νόημα πια αλλα ο μόνος λόγος που την παίρνω μαζι είναι για να δω τι θα κάνω με το παιδι... και να σιγουρευτώ ότι είναι εγκυος. Φτάνω στις πύλες. Δεν έχω ιδεα τι να κάνω έτσι τηλεφωνώ στην vasiliki ποιος θα το περίμενε ότι θα έπαιρνα την φίλη της..

Vasilikis POV

"μην ξεχασεις και αυτα!". Λεω στην Jade η οποία ετοιμάζει τα πράγματα της για να πάει επιτέλους στο σπίτι που θα της έδιναν οι δικοί της. Ενώ μιλαμε ο ήχος του κινητού μου με διακόπτει. "θα το σηκώσεις;". Ρωτάει εκείνη. Βλέπω την οθόνη και αμέσως θυμάμαι ότι είναι το νούμερο του Nathan.. Σοκαριζομαι και μπορώ να αισθανθώ την έκφραση μου να αλλαζει. Και από ότι φαίνεται και η Jade το κατάλαβε. "vasiliki ποιος ειναι...;". Ρωτάει και πάει να πάρει το κινητό. Το βάζω από πίσω μου και στην προσπάθεια της να μου το πάρει το τηλέφωνο μου πέφτει κάτω και εκείνη τελικά βλέπει ποιος με καλεί.. Πρώτου κάνω κάτι το σηκώνει κάτι που μου κάνει για άλλη μια φορά εντύπωση. Τον βάζει σε ανοιχτή ακρόαση. "συνήθως δεν σου μιλάω καν... Μα η Bella ισχυρίζεται ότι είναι έγκυος δεν ξέρω τι σκατα θα κάνω ήθελα να φύγω και μου το πε! Ήθελα να το πω σε κάποιον." ακούγεται εκείνος να λεει και η Jade τα χάνει. Πατάει τερματισμό στην κλήση και τα δάκρυα της εμφανίζονται. Αμέσως παίρνει και τα τελευταία πράγματα της." ωρα να πηγαίνω.. ". Λέει χωρίς να το σχολιασει και βλέπω τον πόνο στα μάτια της.

Jades POV

Παίρνω τα πράγματα μου, σκούπιζω λίγο τα δάκρυα μου και ευχαριστώ τους γονείς μου αφού πάω στο δωμάτιο τους. "να προσέχεις οτι θες ξέρεις που θα μας βρεις σαγαπαμε". Δηλώνουν και τους αποχαιρετώ ύστερα από μια αγκαλιά. Βγαίνω με τη συνοδεία της vasilikis. Δεν κλαίω πλέον μα νιώθω εντελώς κενή. Νομίζω ότι δεν υπάρχουν αρκετές λέξεις για να περιγράψουν τι ακριβώς περνάω μέσα μου. Βάζω τις βαλίτσες στο αμάξι. Συνήθεια το κανα πια να φεύγω σκέφτομαι.. Μα είναι για το καλύτερο. "ευχαριστώ που ήρθες θα τα ξανά πούμε..". Της λεω και αφού με αγκαλιάσει και εκείνη πηγαίνει στο δικό της αμαξι. ξεκινάω και γω με προορισμό το σπίτι μου.

Nathan's POV

Αναρωτιέμαι τι έγινε και μου το έκλεισε.. Ίσως ήταν με εκείνη σκέφτομαι. Οι σκέψεις μου διακόπτονται οταν η Bella εμφανίζεται. "λοιπόν; παμε;". Λέει γεμάτη χαρά και μπαίνει στο αμάξι μου. Εγώ αντιθέτως κοιταω πίσω το πανεπιστήμιο άλλη μια φορά. Αναμνήσεις μου περνάνε στο μυαλό μα ήρθε η ώρα για αυτές να τελειώσουν.. Και να κάνω αλλες δυστυχώς η ευτυχώς. Παίρνω ενα χάπι που είχα στην τσέπη μου και μπαίνω και εγώ στο αμαξι. Έτσι θα ζω πια...

Η Bella ειναι όντως εγκυος;... Ο Nathan τι θα κάνει μαζί της και στο παλιό του σπίτι;.. Η Jade και εκείνος θα ξανα συναντηθούν;...

Υποθέτω θα το μάθουμε στο επόμενο 😶 εύχομαι να σας άρεσε τα λεμε❤️
~S