When Luna Falls [ Fall Trilogy: Book 2]

Twenty Eight Fall

Twenty Eight Fall

- Why? -

Jantiara Luna's POV

The moment we stepped out of the C's Limelight building and Jacob drove our car away, there was been silence between the three of us. I don't know what my brothers are thinking. I can't blame Jacob for dragging us away in that room. Dahil kung magtatagal pa kami ro'n ... hindi ko rin alam kung ano ang mangyayari.

My two brother's are there when they saw how wrecked I am when we knew that It was Enzo's doing why I was shoot at Pilapil, six years ago. Hindi nakapagtataka na ganoon lamang ang reaksyon ng mga ito nang makita namin sila kanina.

"This is the second time you saw each other?" Jacob asked me. He didn't even bother to took his eyes off the road. I looked at him and saw his strong grip on the steering wheel.

"Third."

Sa naging sagot ko, doon pa lamang niya nagawang lumingon sa gawi ko. Tahimik si Jovril sa may likod. Hindi na namin pa na-isip ang sinabi niyang iyun kanina.

"H-How?" Muling pagtatanong ni Jacob.

"When I had dinner with the gang. They are Erin mother's client."

"The night we came home? Hemera's with you that night ---."

"And they didn't saw each other." Pagpapakalma ko sa naiisip niya.

Wala na kaming naging usapan matapos no'n. It felt like, for the six years of having each other's side, kahit tumahimik man kami, ay nagagawa pa rin naming maramdaman ang isa't-isa.

Ang bagay na pinapagawa ng Senyor sa amin ay mamaya pang gabi kaya nagawa pa naming kumain sa isang mamahaling restaurant para sa lunch. Kung hindi lang dumating ang mga taong iyun kanina, I bet sa C's limelight sana kami kakain ng lunch.

Kahit nakasanayan ng pamilya namin na kapag kumakain ay dapat hindi nag-iingay, pero kapag kaming tatlong magkakapatid ang magkakasama, lahat ng batas ng senyor sa bahay ay binabalewala namin.

"After this, we are going to my condo." Biglaang saad ni Jacob. Magkatabi kaming naka-upo habang na sa harapang upuan naman si Jovril.

Kaagad kaming napalingon ni Jovril sa kapatid.

"Condo? You have a flat here, kuya?" Tanong ni Jovril. Lingid kasi sa kaalaman namin iyun kaya ganiyan na lamang ang naging tanong ni Jovril. Nakapagtataka rin.

I saw how Jacob's brows ceased and his mouth goes thin. Parang may tinatagong pilit niyang hindi gustong sabihin sa amin. Pero dahil na sabi na niya, wala siyang magagawa kung hindi ay aminin sa amin ang totoo. Or else, Jovril would play along with him and will tell the Senyor about it.

"I bought it." Simpleng saad nito.

Mapakla akong natawa. Of course he bought it. Isa na naman sa mga ari-arian niyang walang ka-alam alam ang pamilya. Kapag talaga ito nalaman ng pamilya, makakatanggap talaga siya ng masigasig na sermon.

Kahit pinagbawalan kaming bumili nang hindi nagpapaalam sa Senyor, hindi ko naman magawang pagbawalan siya. I bought properties too ... secretly. Si Jacob ang magaling kong kunsintidor pagdating sa mga bagay na 'yan.

"I thought we aren't allowed to ..." Napatingin ako sa bunsong si Jovril sa naging pagtataka niya.

"Hindi naman talaga. Wala rin namang makakaalam kung hindi mo ipapaalam." Tanging saad ko para hindi na magtanong pa.

Muli akong bumaling kay Jacob, "Anong gagawin natin sa Condo mo? At anong oras tayo sa underground fight na 'yan?"

"Our clothes are in my condo. So we are going there to change before going to Mortar X."