Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ev Bellediğim
Dönüp dolaşıp eve dönmekten ibarettir hayat. Gidip; gelmelerden. Varıp; dönmelerden. Evi özlemelerden. Dünyayı yüz kırk beş kez dolaşıp, Yer kabuğuna ulaşıp, Jupiter'den Mars'a gitsen dahi Eve dönüyorsun sonunda Eve Dört duvar içine mesela, Çiçeklerle dolu bir bahçeye mesela, Bir uçurum başı, bir mezar taşı mesela. Ya da bir kalbe. Belki senin olan, belki kulağını yaslayıp sesini dahi hiç duymadığın bir kalbe. Dalgalarının kıyılarını aşındırdığı bir denize mesela, Fırtınalarının patlak verdiği bir köye.
Günlerce yürüsen dahi, Kulaçlasan uçsuz bucaksız denizleri, Uçsan bir seraptan bir seraba, Gezinsen haritalardan haritalara, Eve dönüyorsun sonunda.
Gider her insan, alışık gitmelere. Ama sonunda dönüyorsun işte. Ev bellediğine.
