KAHVE VE YEŞİL
Sen, içimde koparılması güç bir tohumsun.
Büyüdükçe içimdeki hakimiyetin,
Daha çok tutunurum sana.
Bilirim kahvedir gözlerin.
Ve ben yeşili ararım bakışlarında.
Bilirim kahvedir gözlerin.
Ve ben nefes alırım ormanında.
Bak sevgili.
Yağmur yağıyor.
Eski gramafona düşüyor damlaları.
Sen uyuyorsun.
İçimden ıslak bir melodi kopuyor.
Yeşil yeşil...
Sen uyuyorsun.
Güneş doğuyor.
Olmayan nefesinde naneler seçiyorum.
Sıcacık bakışlarında yapraklar.
Kapıyorsun gözünü.
Bu öyle bir kapanış ki,
Mevsimler değişiyor.
Bilmiyorsun.
Ah, bilmiyorsun beni...
Ritmine yenik düşüyor zaman.
Saatim bozuk değil.
Hayır bu duran, kalbim değil.
Dakikaları sayma.
Canımı yakıyorsun.
Şu yeşil kapıdan çıkan sen olma.
Çünkü bilirim ben.
Kahve de baksa gözlerin,
Yeşil düşmüştür bir kez tenine.
Bu ruhumda çırpınan fırça darbeleri,
Bu tenimi delip geçen gözyaşı,
Bu kahve, bu yeşil.
Hepsi sensindir.
Bilirim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir Antolojisi
PoésieŞiir Yarışmaları isimli çalışmamızda oluşturduğunuz şiirler içerisinden haftanın kazananlarını artık 'Şiir Antolojisi' isimli çalışmamızda sizlere sunacağız. Sevdiğiniz mısralara yorumlarınızı bekliyoruz. Şiirle kalın!