Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tekdüze seyreden hayatımda bir şeyler var şu sıra. İnceden içime işleyen bir yokluk, Ne yapsam dolmayacakmış gibi, Büyükçe de bir boşluk var. Gözlerimi kapatıyorum kendimi duymak için. Cadde Bostan'da yürürken buluyorum kendimi, Önce kalabalığın sesi ile varıyorum sukunete, Sonra omzuma çarpıp geçen insanların ardından bakıyorum. Sebepsiz teşekkür etmek istiyorum onlara. Sesim kalabalığa karışsın istiyorum. Halbuki bu yersiz istek, Bana can verecek abı hayat gibi... Bana iyi bak can dostum, Yıllardır dolu dolu yaşadığım hayatın izlerine şahit ol. Her renkten nasibini almış bir tuval göreceksin, Aklına takılacak, bu adam hayatın anlamını bulmuş diyeceksin. Halbuki bu adam kendini kaybetti, Tuvalin renkleri yoruyor beni artık, Aklımdan nice keşke geçiyor, Yalnız kalsam diyorum, keşke yalnız olsam. Sonra aklıma sen düşüyorsun, Can dostum, yalnızlık... Şu aralar aklında bulunsun, Bu adam yalnız olamadı ama yalnızlıkla öldü.
