Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Korkuyorum yine şu geceden,
Seni benden ayıracak ecel,
Ve karanlığımı süsleyecek ezel.
Korktuğum, sen değilsin. Korktuğum kader!
Tenin değmiyor tenime.
Soluğunun kokusu, yok gözlerimin önünde.
Tebessümüm kimlerin telinde?
Hüznümün en ince deminde, sen ve sen.
Kalbin atıyorsa kulaklarımda,
Aşkının huzurunu taşıyorum duygularımda.
Evet, korkuyorum sensizlikten!
Yol yakınken sessizliğinden!
Al tenin işlemişti yanaklarına.
Gözlerinin siperinden akıyordu deniz.
Sahi, mezarında seversem seni,
Ne anlamı kalır ki bu rüzgarın?
Rüzgarın solmasından korkuyorum,
Gözlerinin dolmasından hani.
Karanlığı boyamış masmavi bedenler.
Korkuyorum işte kaybolmaktan mavide.
Al bir ateş parlar göğün altından.
Parlar ki, korlar korkumu.
Ve korkak bedeninde tutsak kalmış bir ruh.
Bir kefeni üfler alevi.
Korlar alevi, mahşerin evi.
Korlar ki, yakar fitili.
Korlar ki, korkaklar sığınır sonsuzluğuna.
Sonsuzluğu, uzanır savunmasızlığa...
Ve son gece...
O son gece haram kılar korkuyu.
Eğer karar da kıldıysa sorguya,
Son verir sonsuzluğa.
Son verir sonsuzluğa,
Çünkü kader almıştır onu senden,
Canından çok sevdiğini...
Keder dinlemez artık, vurur son darbesini.
Kaybetmiştir kendini.
Ve açtığında gözlerini,
Damlar bir yaş sessizce,
Ok, bulamamıştır hedefi...
Yazar: KendineKuzgun
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir Antolojisi
ŞiirŞiir Yarışmaları isimli çalışmamızda oluşturduğunuz şiirler içerisinden haftanın kazananlarını artık 'Şiir Antolojisi' isimli çalışmamızda sizlere sunacağız. Sevdiğiniz mısralara yorumlarınızı bekliyoruz. Şiirle kalın!
