Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Masallara inanıp gözyaşları dökmek niçin Bir karakalem bir kaç sayfa yeter Kendi masalını yazmak için Boğulalım ufku kayıp şiir denizinde Bırakalım harfleri kelimelerin kucağına Satırlar kulaç atıp kafiyeyi bulsun Dizeler kavuşup bize masal olsun
Şiirler hep gerçeklerden kaçış Aşka varan yol sapaklarda kalmış Adım atana olmuş çukur Sabredene vermiş huzur Sözün yeri önce gönül Ama zihnimde etmezse yer Saklamak mümkün mü ki Anlat bana nasıl?
Demişsin " umuda olan köprülerini yık artık" Biz kendi masalımıza dahi inanmadık Ancak geçmeseydik o köprüden Umuda sarsılmasaydık sımsıkı Bu satırları yazamazdık
