Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çocukluğuma dönmek şimdi, ne güzel olurdu, Bir lunaparkın gölgesinde. Kim ne der umursamadan atlı karıncaya binmek, yahut; Balerinin eteklerinde düşler kurmak, büyümeye dair Ne demek olduğunu bilmeden. Bir pamuk şeker bulaşsa yüzüme gözüme. Sevmediğim halde tadına baksam pembe bulutun. Gözlerimde ışıldasa renkli tabelalar. Oysa şimdi sadece suskunum, Gondolda atılan çığlıklar kadar.
Küskün çocukluğumun ceremesi olsa gerek yirmi yaşım, Hâlâ salıncak sırası bekliyor köhne parkta. Beklemenin de güzelliğine varıyorum sonra; Çünkü yıldızları seyretme sırası bana geçiyor. Ve salıncağı boşveriyorum hayallerimin arasından: 'Dönme dolaba koysam şimdi çocukluğumu' diyorum, 'Ta göğe değin uzanır mı parmakları, 10 yaşımın?'
