Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kalemin değdiğindendir puslu sonbahar sabahı aldığım bir mektup; kim bilir kaç yıl geçmiş elime değeli kenarları yırtık biraz ve kelimeler silik, ilk baharda açan kır çiçeklerinin kokusu hâlâ taze buram buram kokar hâlâ tenin değdiğindendir belki kağıda.. okurum geceleri yalnızlık ağır bastığında kelimelerin yankılanır kulaklarımda capcanlı sesin dolanır durur odada tutamam ilk günkü heyecanı içimde ruhumdan çıkar gider, takılır sesinin peşine.. kelimeler yeniden ve yeniden söylendikçe mayhoş bir mutluluk kaplar her yeri çünkü düşüncelerin değmiştir ezberime bozulurlar yeniden ve yeniden bildiklerim tutamam bu sefer göz yaşlarımı acıdan akarlar sanmasın kimse ama, kalemin değdiğindendir bu mektuba.
