Aptal | Texting

3.7

Seren'in attığı konuma göre şu an evin tam karşısında duruyorduk. Yani umarım doğruydu ve yanlış eve gelmemiştik.

Zili çaldığımızda açılan kapıyla ses çıkarmadan merdivenleri çıkmaya başlamıştım. Kapıyı Seren kendi açacağını söylemişti, böylece kimin geldiğini ancak içeri girdiğimiz zaman öğreneceklerdi.

Seren kapıda bizi karşıladığı zaman oturdukları odayı göstermişti ve böylece o odaya yönelmiştim. Kapıdan gözükmediğim bir şekilde içeri baktığımda geri kalan herkes konuşup eğlenirken Miraç bir köşeye çekilmiş düşünceli düşünceli yere bakıyordu.

Kapıdan içeri girdiğimde Miraç kafasını hafifçe kaldırıp bana baktığında gülümsemişti.

"Gelmeyeceğini söylemiştin." dediğinde "Arda sayesinde izin alabildim." diyerek arkadan gelen Arda'yı göstermiştim.

"Arda, adamsın sen be." dedikten sonra bakışları tekrar bana dönmüş ve ayağa kalkıp yanıma gelmiş ve bana kısaca sarılıp geri çekilmişti.

"Miraç'ın hayata dönmesi için Yüsra'ya ihtiyaç varmış demek ki, geldiğimizden beri boş boş yere bakıyordu." diyerek güldü Taha'nın sevgilisi olduğunu düşündüğüm kız.

"Tanışmadık bu arada, Ben Gaye." dediğinde memnun olduğumu belirtircesine gülümsemiştim. Adımı söylememe gerek yoktu ki zaten biliyordu.

Miraç'ın az önce oturduğu koltuğa oturduğumda Miraç da gülümseyerek yanıma oturmuş ancak birkaç saniye sonra kafasını dizlerime koyup koltukta uzanmıştı.

"Aptal, bütün koltuğu kapladığının farkındasın şu an değil mi?" dediğimde beni duymazlıktan gelmişti.

"Miraç gidip atıştırmalık getirsene mutfaktan." diyerek Taha, Miraç'ı mutfağa gönderirken Miraç söylene söylene dizimden kalkmış ve mutfağa ilerlemişti. Az önce hâlinden memnun olduğundan yerinden kalkması onun bayağı sinirini bozmuş gibiydi.

"Ahtapot muyum lan ben? Bunca tabağı nasıl taşıyabilirim ki!" diye mutfaktan bir sitem yükseldiğinde Yaman tam yardım kalkıyordu ki ona oturmasını söyleyip mutfağa ben gitmiştim.

"Gelin de yardım edi- ha sen mi geldin şapşal." diyerek ani bir ses tonu değişimi yaşadığında gülüp masanın üzerindeki tabaklara bakmıştım.

"Bir dakika." dedikten sonra mutfaktan beni yalnız bırakmış ve başka bir odaya girdikten birkaç saniye sonra elinde bir tayt ve üzerinden çıkarmış olduğu sweatshirt ile geri dönmüştü.

"Al şapşal, bunlarla daha rahat edersin." diyerek kıyafetleri bana uzatıp üzerindeki tişörtü düzeltmişti.

"Taytı nereden buldun?"

"Orçun'un ondan bir yaş küçük kız kardeşi var. Ondan izin aldım, o da keyifle kabul etti." dedikten sonra ekledi "sen banyoda giyin, ben de atıştırmalıkları içeri götüreyim."

Banyoda üzerimi giyinip döndüğümde Miraç birden bana bakıp gülümsemişti.

"Kazaklarımın sende, bende olduğundan daha güzel olması senin çok güzel olmandan dolayı mı acaba?" diyerek mırıldandığında onu duymamış gibi yapmıştım, çünkü o duymadığımı düşünerek mırıldanmıştı.

"Hadi aptal, biz bunları içeri götürmezsek onlar kendi kendine içeri gidemez." diyerek elime iki tabak almaya kalkışmışken Miraç tabakları elimden alıp geri masaya bırakmıştı.

"Ne yapıyorsun Miraç?" dediğimde hiçbir şey söylememişti.

Yavaşça bana daha fazla yaklaşmış ve aramızda neredeyse hiç mesafe bırakmamıştı.

Bir elini belime koyarken diğer eliyle de saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırmış alnını alnıma yaslamıştı.

Öylece gözlerinin içine bakarken boşta kalan kollarımı boynuna sarmamla muzipçe gülümsemişti.

Ancak düşündüğüm şeyi yapmayıp beni öpmemiş, sadece burnuma ve alnıma küçük birer öpücük kondurup sıkıca sarılmıştı.

~~~~~

Yorum atan herkese tşk, şimdi etiketlerdim de üşendim açıkçası qğshqğshq

Hadi bu bölüme de bir el atın ciğerlerim, adamsınız

Neyse, bb