2.9

18.1K 1.2K 140
                                    

(bir önceki bölümdeki gün)

Aptal: Çıkışta sınıfında beklesene beni

Aptal: Beraber yürürüz bir süre

Aptal: Olur mu?

Yüsra: Tamamdır

Yüsra: Sınıfın önüne gelirsin o zaman

Aptal: Gelirim tabii

Aptal: Haydi görüşürüz

Yüsra: Görüşürüz

~~~~

Çantama son eşyalarımı da koyduğumda zilin çalmasıyla beraber herkes yavaş yavaş sınıftan çıkmıştı.

"Arda sen git, ben Miraç ile çıkacağım." dediğimde Arda beni onaylayıp çantasını sırtına takmış ve kulaklıklarıyla beraber sınıftan çıkmıştı.

Ben de çantamı sırtıma takıp sınıfın kapısına vardığımda Miraç hızlı adımlarla bana doğru geliyordu.

"Bekletmedim değil mi? Canan hoca yine benimle konuşmak istedi de."

"Neden?"

"Ders notlarım düşük gelince kendimi toparlamamı falan söyledi işte. Boş ver, çıkalım hadi." dediğinde yan yana yürümeye başlamıştık.

"Tokamı bileğinden çıkardın galiba." diyerek bileğine baktığımda tokayı görememiştim. Herhalde dalga geçmişlerdi ve o da çıkarmıştı.

"Hayır, bileğimde." diyerek sweatshirtini hafifçe sıyırıp tokayı göstermişti. "Sen tokanı verirsin de ben bileğimden çıkarır mıyım sence?"

"Bilmem, dalga geçmişlerdir de çıkarmışsındır diye düşünmüştüm." dediğimde alayla gülmüştü.

"Sence bu benim umrumda mı?" dediğinde gülerek "değil." dediğimde beni onaylamıştı.

"Servise mi biniyorsun?" diye sordu bahçeye çıktığımız zaman.

"Evet, oraya kadar gelmene gerek yok aslında. Boşuna yorulma." dediğinde yüzünü buruşturmuştu.

"Beni istemiyor musun yoksa?"

"Bunu nereden çıkardın ki? Madem istiyorsun gel benimle o zaman." dediğimde bir çocuk gibi sevinmişti.

Yavaş yavaş serive yaklaşırken Miraç'ın da modunun düştüğünü fark ediyordum. İkimiz de birbirimizle vakit geçirmeyi gerçekten çok seviyordu, sadece Miraç biraz daha fazla belli ediyordu.

Servisin önüne geldiğimde Miraç'a görüşürüz deyip tam servisen binecekken Miraç bir şey söyleyeceğini söyleyip beni durdurmuştu.

Ona tam ne olduğunu soracağım sırada aniden yanağımı öpüp geri çekildiğinde muzipçe gülümsüyordu, ben ise kıpkırmızı olduğuma yemin edebilirdim.

Servisin içindeki herkes bana bakıyordu...

Bir şey demeden hızlıca servise binip koltuğa oturduğumda Miraç gülümseyerek arkasını dönmüş ve yürümeye başlamıştı.

Benim de yüzümde aptal bir gülümseme vardı...

~~~~

Normalde bunu yazmayacaktım da neyse qphsğqjs

Bugünkü ikinci bölüm, değerimi bilin qğsjqğsjqğ

Neyse kaçtım ben bb

Nlur yorm atn

Aptal | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin