"Anne çıktım ben!"
"Kız daha yeni geldin nereye?"
"Ardalar maç yapacakmış, beni de çağırdı."
Yalan değildi, Arda da oynayacaktı sonuçta.
"Arda'yı oyunlarına alet etmiyorsun değil mi kız?"
"Aşk olsun anne, Arda'ya benden daha çok güveniyorsun." dediğimde gülmüş ve başka bir şey dememişti. Ben de fırsat bilerek evden çıkmış ve Miraç'ın attığı konuma ilerlemeye başlamıştım.
Beni gelip alabileceğini söylese de ben gerek olmadığını söyleyip ısrar edince kabul ettiremeyeceğini anlayınca pes etmişti.
Yani ben öyle sanmıştım.
"Selam şapşal, naber?" diyerek birden yanımda belirip kolunu omzuma atmış ve beni kendine doğru çekmiş, saçlarıma kısa bir öpücük kondurmuştu.
"Sana gelmene gerek olmadığını söylemiştim."
"Seni çağıran bendim sonuçta, tabii ki gelecektim." dediğinde daha fazla ısrar etmemiş ve başka bir şey dememiştim.
Halı sahaya vardığımızda Miraç arkadaşlarının yanına giderken ben de rastgele bir yere oturmuştum.
Maç boyunca Miraç attığı her golde dönüp bana öpücük atmış ve oyuna devam etmişti. Maçı izleyen yabancı kızların da olduğunu varsayarsak bu yaptığı her yönden iyiydi. Oya da buradaydı ve kıskanç bakışlarla bir bana bir de Miraç'a bakıyordu.
Mola verdikleri sırada su içmek için yanıma gelince ona suyunu uzatmıştım, eşyalarına bakmam için bana vermişti.
"Öpeyim mi seni bir kere?" diye ani bir soru sorduğunda afallamıştım.
"Nereden esti aklına?" diye sorduğumda "enerji toplayayım biraz." dedikten hemen sonra benim bir şey dememe fırsat bırakmadan yanağımdan öpmüş ve hemen geri çekilmişti.
"Sen de kârlısın bak, sevgiline göz koyamazlar böylece, daha ne istiyorsun?"
Tam dudaklarımı aralayıp bir şey diyeceğim sırada telefonumun çalmasıyla bir şey söylemeden telefona baktığımda annemin aradığını görmüştüm.
"Efendim anne?" diyerek telefonu açtığımda Miraç meraklı gözlerle bana bakıyordu.
"Kızım, seni gittiğin yerlerden çağırmayı çok sevmem ama misafirler geldi. Seni sorup duruyorlar."
"Anladım... gelirim o zaman birazdan." diyerek telefonu kapattığımda Miraç üzgün yüz ifadesiyle bana bakıyordu. Oya buradayken onu yalnız bırakmak istemiyordum ama buna mecburdum sanırım.
"Kalmayacak mısın?"
"Annem çağırıyor, gitmem lazım." dediğimde sorun olmadığını belirtmişti ama içten içe alındığını gayet iyi biliyordum.
"Bana maçı kazandık diye mesaj atmanı bekleyeceğim ama bak." diyerek Miraç'ın eşyalarını yanıma koyup ayağa kalkmış ve Miraç'ı yanağından öpüp hemen eve doğru yönelmiştim.
Bir ara arkama dönüp baktığımda Miraç aptal aptal gülümserken bana bakıyordu.
~~~~
Geldim gidiyorum bb
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aptal | Texting
Short StoryAptal: İyi bari arkadaşça konuşalım Aptal: Ama arada sana yavşarım haberin olsun Yüsra: Konuşacağımızdan bu kadar eminsin yani? Aptal: Şu an konuştuğumuza göre :))
