Behind the Skies (Book 1 of Skies duology) | ✓

XXXIV: G9

(WARNING: This chapter contains an explicit matured themes and effects. Read at your own risk.

Note: Skipping this chapter won't really affect the whole story. You're not obliged to read this, Alleluia!

XXXIV: G9

As the clock ticks by, I can see how my baby drown with an extreme sadness.

Tatlong araw na ang eksaktong nakakalipas matapos ang pag-uusap nina Li at Gab.. at sa tatlong araw na iyon, ramdam ko ang biglaang pag tamlay ni Li. It seems that her mind is always preoccupied. Madalas siyang natutulala at panay ang buntong hininga.

3 days ago, they ended their conversation with a sad goodbye. Gab said that he will be avoiding Li and he hopes that Li will understand. Alam kong masakit para kay Li ang kundisyong iyon ni Gab lalo na't matagal na silang magkaibigan. But at some points, I think it is way better if he distance himself.

Isa pang bagay na ikinalulungkot ni Li ay ang katotohanang biglang natigil ang mini reunion nilang magpipinsan dahil sa problema nilang dalawa ni Gab. Her cousins have got no choice but to go back to their houses.

“Mal, iced coffee?” — mahinang wika ko sabay abot sa kanya ng isang bote ng iced coffee. Mabilis naman siyang lumingon sa akin at tinanggap ito.

Our cycle goes like this from the past 3 days. And it's just sad to think that I don't know how to make my baby hype.

Masyado akong nababaliw sa kakaisip ng paraan kung paano mabo-boost ang mood ni Li. Hindi naman ako close sa mga kaibigan niya sa probinsiya para makapag-tanong. And with that, I know I have to solve my problem alone.

Another day have passed at mag-isa akong nag grocery. My preoccupations made me reminisce about that thing that Li and I loved to do in the province, and with that, an idea pops into my mind.

“Love..” — ang aking pagkakasabi ay masigla ng sa gayon ay madala siya.

“Woop?” — tanong niya atsaka panandaliang tumingin sa akin.

I smiled wider before showing her the ball I bought yesterday.

“Basketball?” — tanong ko atsaka ibinagsak ang bola sa floor na para bang dini-dribble ito.

Nakita ko ang pag silay ng ngiti sa kanyang mga labi kaya naman ay hindi ko naiwasan ang matuwa.

“Sure.” — she answered. Mabilis siyang tumayo at nangunat.

“Uhm.. here..” — usal ko sabay abot sa kanya ng paper bag.

“Ano 'to?” — tanong niya sabay siplat sa loob nito. “Jersey?”

“Yeah. Para sayo.” — sagot ko.

Mabilis kong kinuha ang aking sports bag at nag lagay ng mga gatorade at panyo sa loob bago kami lumabas.

We're going to play basketball at the condo's basketball court. Sana lang talaga ay walang tao.

Nauuna siyang mag lakad sa akin kaya naman hindi ko maiwasan ang mapangiti sa kanyang porma. She's currently wearing a white t-shirt na pinatungan niya ng binili kong pares ng itim na jersey. Her white pair of shoes looks on good in her foot 'cause it emphasizes her anklet.

Kung siya ay may suot na itim na jersey, ako naman ay naka-suot ng pula. Our jersey color is contradicting each other.

“Magkalaban ba tayo?” — tanong niya habang marahang naka-ngiti, halatang nanunuya