Behind the Skies (Book 1 of Skies duology) | ✓

VIII: A7

VIII: A7

The next day, I woke up with a cut on my lips. Pagkauwi ko kasi ay sobrang lasing na ni papa kaya ako ang napag-buntungan niya.

Pagka-pasok ko palang sa school ay nagulat na ako ng makita si Li na naka-tambay na sa ilalim ng puno. Maaga siya.

Malayo pa man ay sumenyas na siya sa akin kaya naman wala na akong nagawa kundi ang lumapit. All I can see is her smile, pero agad rin iyong nag laho ng makalapit na ako sa kanya.

“Good morning.” — I greeted pero hindi niya iyon pinansin.

It seems that she's focusing on the wound on my lips. Napa-iwas ako ng tingin lalo na nang makita ko ang unti-unting pag kunot ng kanyang noo.

“Ano yan?” — tanong niya.

Dahan-dahan akong umupo sa harap niya bago siya nilingon.

“Yung alin?” — tanong ko, nagmamaang-maangan.

“Yung labi mo. Napano yan?” — tanong niya habang naka-kunot parin ang noo. Hindi ako naka-sagot kaya naman mula sa kinauupuan ko ay narinig ko ang pag buntong hininga niya. “Hindi ka naman binubugbog sa inyo 'no?” — tanong niya dahilan para mapa-iwas ako ng tingin.

“H-hindi..” — baton ko.

“Talaga? Eh yung papa mo?” — muling tanong niya.

I got scared all of a sudden. Ang bawat pagtitig niya ay parang binabasa ang isip ko.

“N-no.. my father is actually kind.” — pagsisinungaling ko. I needed to lie for her not to worry. She doesn't need to know the truth.. and I don't want her neither to know the truth.

“Talaga? Eh bakit binato ka sa ulo kahapon?” — muling tanong niya, halatang seryoso at nang-iisyoso.

“H-hindi naman niya yun sinasadya eh.. Naglalaro sila ng mga kaibigan niya at aksidenteng natamaan ako.” — muling pagsisinungaling ko.

“Ang nice naman ng aksidenteng yan. Tiyempong-tiyempo. Sapul deretso sa noo.” — sarkastikong usal niya atsaka isinalpak sa tenga ang kanyang headset.

I let go a deep sigh as I hardly close my eyes.

“Nag-aalala kaba?” — tanong ko atsaka marahang ngumiti.

Bigla naman siyang napalingon sa akin bago humikab.

“Hindi.” — mabilis na baton niya atsaka ngumiti. Ramdam ko naman ang pag tulis ng nguso ko dahil doon. “Hehe, joke.” — biglang hirit niya atsaka marahang tumawa.

‘She really have a bad sense of humor. Srsly.’

“Eh yung labi mo napano?” — tanong niya na ngayon ay seryoso nanaman. “na-tyempuhan rin ba ng flying beer in can?” — nang-aasar na dugtong niya.

“U-uhm hindi.. aksidente lang akong tumama sa pinto kagabi.” — pagsisinungaling ko habang nasa ibang direksiyon naka-tingin. I don't know if my lies are believable, but I hope it is.

Ilang segundo ang lumipas at hindi siya nagsalita kaya naman nung lingunin ko siya ay halos nagulat ako ng makitang titig na titig ito sa akin.