15

106 3 1
                                    

POV Levi

Ik heb haar vandaag al de hele dag niet gezien. Ergens vind ik dat gek.

Normaal is ze er altijd. Loopt ze net een andere hal in of zie ik een glimp van haar haar als ze in een lokaal verdwijnt.

De middagpauze is net afgelopen en ik sla Mick afwezig op zijn schouder. 'Doen we.' Zeg ik, ook al heb ik geen idee waar hij het over heeft.

Dan zie ik haar. Ze staat naast een plant en kijkt naar me.

Ze heeft een lichtblauw hemdje aan.

Haar ogen stralen als sterren. Na even links en rechts te hebben gekeken komt ze naar me toe.

In haar handen houd ze een stapeltje met 2 boeken.

Mijn boek en een ander boek. Haar witte rok ruist langs haar benen.

'Hé.' Ik hoop niet dat mijn stem verraad hoe leuk ik het vind haar te zien.

De stroom leerlingen om ons heen lijkt zijn pas te vertragen. Haar bril weerspiegelt hun starende blikken.

Maar ze lijkt er geen last van te hebben. Sterker nog, het lijkt alsof ze alleen maar meer begint te stralen.

'Hier.' Ze drukt de stapel boeken in mijn handen en veegt haar eigen handen af aan haar rok.

Ik pers mijn lippen op elkaar om niet in lachen uit te barsten.

Ze is zo lief om te zien. Met haar gekke kleren temidden van een groep saaie leerlingen.

Ik schud even met mijn hoofd om mijn eigen haren uit mijn gezicht te krijgen. 'Dankjewel.'

Zonder nog iets te zeggen draait ze zich om. Ze slaat haar bruine rugzak over haar schouder en loopt door de menigte, die opzij wijkt.

Haar rug is recht en fier, en aan haar houding zie ik dat ze glimlacht.

Pas als ze om de hoek verdwijnt beginnen de leerlingen weer te praten.

Ik zeg niets en kijk op naar de jongens.
Ze gapen me verbaasd aan.

Ik ben degene die de stilte verbreekt. 'Zullen we gaan?'

Dan komen de onvermijdelijke 'oeeehs' en 'aaahs.'

'Dus Leviman heeft n chick?' Een van de jongens grijnst. 'Nooit verwacht dat je zo iemand zou kiezen, terwijl de knapperds voor je in een rij staan.'

Er gaat een steek door mijn zij. Julie ís knap. Maar in tegenstelling tot hun interpretatie is ze helemaal niet mijn chick. Ik weet niet eens of ik haar een vriendin mag noemen.

The love you giveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu