23

108 4 2
                                    

We staan buiten. De wind speelt met onze haren. Het licht van de lantarenpaal valt precies op ons.

'Hoe vond je de film?'

De film? Oja. De film. 'Super leuk. En jij?'

'Ook heel leuk.'

Er speelt een glimlach om zijn mond en ik weet dat hij even weinig van de film heeft meegekregen als ik.

'Maar de boekenwinkel is ook leuk.' Hij lacht. Er verschijnen kuiltjes in zijn wangen. 'Eerlijk gezegd vind ik dat leuker, waarom gaan mensen altijd naar de film?'

Ik haal mijn schouders op maar mijn ogen laten de zijne niet los.

Ineens sta ik vlak naast hem, de haartjes op mijn armen staan recht overeind.

Ik weet niets te zeggen. Mijn stembanden begeven het.

Hij moet me kussen. Hier, nu. Wij samen. Ik kan nergens anders aan denken.

'Wat wil je doen?' Zijn stem is een beetje hees.

'Kus me.' Mijn stem is zwak en bijna onhoorbaar. Maar hij hoort het.

Zijn lippen gaan naar mijn oor. 'Is dat niet te basic? Naar de film en dan zoenen?'

Ik laat zijn ogen niet los. 'Ik hou van basic.' Fluister ik.

En dan kust hij me. Zijn lippen zijn nog zachter dan ik ooit had kunnen bedenken.

Mijn hele lichaam tintelt. En ik leg mijn armen in mij nek om niet om te vallen. De hele wereld draait en verdwijnt langzaam op de achtergrond.

Het is alleen Levi, en ik, hier en nu, samen.

Zijn warme handen liggen in mijn zij.

Elektrische schokjes schieten over mijn lichaam. Zijn ogen zie zo diep dat ik er bijna in verdrink.

'Julie.' Zegt hij zachtjes. 'Ik vind je heel heel erg leuk.'

En dan zweven we weg. Naar ons eigen paleis. Ver weg. Tussen de sterren.

The love you giveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu