POV Julie
Moe hang ik mijn jas aan de kapstok in onze kleine hal.
Mijn voetstappen galmen door het lege huis als ik over de koude tegels naar de trap loop.
Ik sprint de laatste paar treden op en loop zuchtend en kreunend naar mijn kamer.
Mijn raam staat open en er waait een koude bries naar binnen.
Ik heb een niet erg grote kamer maar dat betekent niet dat er niet veel instaat.
In de hoek staat een tweepersoons bed met een vrolijke sprei en aan de muur erboven hangen posters van popsterren die ik ooit leuk vond.
Naast mijn bureau is een inloopkast. Dat is ook gelijk de plek waar ik een zitzak heb en mijn boeken lees.
Vlak naast de deur hangt een grote spiegel en staat een hoge houten kast.
In die kast bewaar ik al mijn troep. Mijn boeken, oude tekeningen, mijn oude gitaar en nog meer spullen.
Ik plof neer op mijn bed en staar naar de lamp aan het plafond.
Mijn vader werkt in een ziekenhuis en mijn moeder doet iets bij de jumbo.
Ik kijk naar de bende om me heen. Op het kleed naast mijn bed liggen al mijn kleren en zwerven mijn schoolboeken rond. Ook liggen er wat boeken die ik al gelezen heb en 1 schoen. (Vraag me niet waarom.)
Het idee dat allemaal op te ruimen verwerp ik onmiddellijk.
Alleen het donker groene bloesje met de gele knoopjes ruim ik op omdat ik weet dat het anders zo erg verkreukeld dat ik het morgen niet meer aan kan.
Ik staar even naar mijn telefoon en haal het elastiekje dat mijn rood bruine dikke haar bij elkaar houd uit mijn haar.
Er springen, ter nagedachtenis aan de pony die ik een paar weken geleden heb laten afknippen, een paar plukjes voor mijn ogen.
Ik ben 16 jaar en doe vwo op het Rembrand college.
Absoluut geen aanrader. Maar goed we doen het ermee.
Sommige mensen vinden mij anders of gek. Maar ik ben mezelf en ik ben gelukkig.
Ik pak een dun boekje van mijn nachtkastje en probeer me niet te ergeren aan het feit dat die jongen nu mijn boek heeft.
Gelukkig krijg ik een appje binnen.
Isabel: En nog iets gevonden in de boekenwinkel?
Ik draai me om op mijn buik en bedenk wat ik zou antwoorden.
Ik: Soort van.
Isabel: Ga je er echt vanuit dat ik dit snap?
Het beeld van de jongen uit de boekhandel flitst door mijn hoofd. Hij kan nu lekker lezen.
Ik: Nee maar ik leg het morgen uit.
Isabel: Isg, see you soon;)
JE LEEST
The love you give
Teen Fiction{Nederlands} Julie houd van lezen, van schrijven en alles wat daarmee t maken heeft. Ze heeft een grote obsessie met tweedehandsboeken en als je aan haar beste vriendin zou vragen hoe ze haar zou omschrijven zou ze aan twee woorden genoeg hebben: Ko...
