Bölüm 4

710 47 1
                                    

Küçük kalbim aşkı henüz tanımlayamıyordu. yaşadığım bu özlemin, bu duygunun bir adı var mıydı? varsa neydi? sevmek dedikleri filmlerden dizilerden gördüğüm şey bu muydu? ama onlar bir kadınla bir erkek arasında yaşanıyordu oysa ben de kızdım o da kızdı.

Günler hatta aylar böyle geçti 6.sınıfa başlarken çok heyecanlı hissediyordum. saçlarımı kısa kestirmiştim, okulun ilk günü titrek gözlerle ve titreyen kalbimle onu aradım. Onu görünce dünyanın ışıklarını açmıştı sanki birisi, ortalık  aydınlanmıştı birden.

Artık ona kolayca yaklaşamadığımı farkettim. rahatça yanına gidip konuşamıyordum. evet utanıyordum! Ah aşk ah aşk!

Artık pis beşiktaşlı değildi çünkü o. aşktı, sevmekti, hasretti, heyecandı, mutluluktu, her şeydi ama pis beşiktaşlı değildi.

Merve beni görüp selam verdi ve yanıma geldi. ardından özge de onu takip etti ilk başta gözlerini kıstı tanıyamadı saçlarımdan dolayı. şaşırdı, sonra gülümsedi saçların.. dedi. Ben ise öyle işte diyebildim sadece kesik bir gülümsemeyle 

Konuşmaya başladık sınıflardan, tatilden yeni heyecanımızdan eee çok büyük bir olaydı bizim için 6.sınıfa başlıyorduk, büyümüştük (!)

Farklı sınıflardaydık çünkü ilkokul öğretmenimiz farklıydı sınıflar da ona göre oluşturuluyordu.

Ben ise garip davranıyordum ona resmen utanıyordum ondan bu halimi garipsediğini hissediyordum ama elimden başka bir şey de gelmiyordu ki

Değişiyorduk, günler geçiyor hayat ilerliyordu ben ise ona istediğim gibi yakın olamadığım için hırçınlaşıyordum gittikçe. yeni arkadaşlar ediniyordu, onlarla geziyordu ben de gidip durduk yere saçını çekiyor, ensesine vurup kaçıyordum (ne kadar da akıllı biriydim) dikkat çekmeye çalışıyordum elbette. benle ilgilensin istiyordum sadece, ama o tabiki bunu anlamıyordu.

Bir keresinde miraç diye bir kız arkadaşı vardı onunla bahçede gezerken gidip ensesine vurdum koştuğum için yanlışlıkla sert vurmuştum ve sinirlenmişti bana e haklıydı tabiki de.

Bağırmıştı salak mısın sen ya acıdı! Diye öyle bağırınca bozulmuştum önce sonra üzülmüştüm canını yaktığım için bir tepki veremedim öyle uzaklaştım yanından, bir daha da vurmadım ona

Çok kıskanıyordum onun yanındakileri tenefüs olsa da onu görsem diye dakika sayıyordum resmen. el işi dersi vardı o zaman, bahçede yuvarlak masa etrafında arkadaşları ile o dersin bir ödevi ile uğraşıyordu, ayaktaydı hafif masaya doğru eğilmişti eteği öyle açık değildi ama yine de yüreğim hop etmişti açılacak diye kıskanmıştım. yanına gidip arkadan beline sarılmayı ve bir daha bu kadar eğilme demeyi istemiştim yanağını öperek. Kaç defa bu anı tahayyül ettim bilemezsiniz.. ama elbette öyle bir an yaşanmadı

Arada konuşuyorduk artık sadece çünkü tüm salaklığımla meydandaydım. uzaklaşıyordum ondan yaklaşmak istediğim halde halbuki normal gidip konuşsam zaten arkadaşımdı ama ben ona başka türlü yaklaşmak istiyordum yapamıyordum içimde fırtınalar kopuyordu öfkeleniyordum.

Ailem ise derslerim kötüye gitmeye başladığı için söylenmeye başlamıştı ve beni bu okul yerine evimizin yakınındaki bir okula gitmem konusunda ara ara ikna etmeye çalışıyordu istemiyordum tabikide böyle bir şeyi. 

Fen bilgisi dersleri laboratuvarda işleniyordu bizim dersimizden hemen önce onların fen dersi vardı onun oturduğu masayı görüp oturduğu yere oturmuştum ve hayatımda ilk kez onun ismini kazımıştım sıraya gizlice, çantamın altından. çünkü açık açık yapamazdım bu ne derlerdi arkadaşlarım, erkek olsam sorun yoktu ama değildim ışte ve bir kızı sevmem hiç normal değildi..

Ailem baskılarını artırmaya başlamıştı bu okula servisle gidip geliyordum servis parası çok eve yakın okula gelsen servis parasına da özel ders aldırırız sana gibisinden vicdan yaptırıyorlardı( her zaman böyle olmuştur) zaten bir kızı seviyordum derslerim de kötüydü e ailem de duygu sömürüsü yapıyordu ve zaman geçiyor içimdeki sevgi büyüyordu ona yaklaşmak istedikçe uzaklaşıyordum
Yani kısaca hiçbir şey olması gerektiği gibi olmuyordu en son dayanamayıp okul değiştirmeyi kabul ettim belkide sorun bendeydi hem onu bida görmezsem unuturdum.

Böylece okulumu değiştirdim bir süre tabiki aklım dağıldı ama yine de onu düşünmeden edemiyordum

Okulu değiştirmiştim değiştirmesine de saçma sapan sebepler bulup eski uzak okuluma gitmek isteyeceğimi onu çok özleyeceğimi ve pisman olacağımı henüz bilmiyordum.

AHRAR (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin