AHRAR (TAMAMLANDI)

Bölüm 31

İnsan birini bu kadar severse nasıl darılır? Diyordu.
Hiç darılabilir mi?
Muhakkak yorulmuştur.

Yorulmuştum bir ömür kadar. Hayat üzerime gelmeye devam ediyordu inatla aile dertlerim bir yanda bir yanda bir de Özge dertlerim hepsi yine üzerime çullanmıştı.

Altında kalıyordum, kalkamıyordum elini uzatsın bekliyordum biri. Ama ille de o biri Özge olsun istiyordum. Zordu hatta imkansız ama bir mümkünü olamaz mıydı yine de? Birlikte görülmüştük oysa huzurlu saatler meydanında kaç kere.

Şimdi ellerimden kayıp gidiyordu ama diyemezdim gitme diye kendi bana gelirse onu kucaklardım bin yıl beklediğim yerde ama sen ona gitme bana gel diyemezdim çünkü vaademezdim onun vaadettiklerini..
Çünkü ve en kesin nedeni ise onu seviyordum ben gel benle zorlu bir hayata adım atalım gel binbir zorlukla savaşalım acısı baştan belli bir cehenneme alışalım diyemezdim.

Benim için sevmek bu demekti onun için ondan vazgeçiyordum ben ve üstelik bu ilk vazgeçişimde değildi..

Vazgeçtim gözlerinden bir ah, de yeter..

Adı Serkanmış. Mutlu olsunlar elinden tutup salınsın şöyle bir Serkan kampüste, yolda, caddede her yerde hatta düğünlerinde! Desin ailesine arkadaşlarına aha ben bu kızı seviyorum diye. Çekinmeden yaşasınlar sevdalarını

Benim sevemeyeceğim gibi sevsin Serkan, Özge'yi işte.

Otobüsteydim yurda dönüyordum midemde bir yanma peydah oldu ki tövbe gitmiyor, beni kıvrandırıyordu başım uğulduyor nerdeyim hangi durakları geçtik hepsini kaçırıyordum . Yaşamı kaçırıyordum.

Hangi durak olduğunu bilmeden attım kendimi dışarı biraz temiz hava almak iyi gelirdi belki iner inmez koştum deniz kenarına kokusunu içime çektim. Hayır başka türlü olmayacak, ben sana mecburum bilemezsin.

Denize uzun uzun bakıp durdum kaç dakikam orada öyle geçti bilmiyorum son döndüm artık ne olacaksa olsundu çünkü halledemedim. Nerede olduğuma bakmak yeni aklıma gelmişti evet yurda yakın bir yerde inmiştim yürürdüm sonrasını yavaş adımlarla ilerlemeye başladım

Derin bir nefes aldım. Finallerine, derslerine odaklanacaksın Çağrı başka türlüsü mümkün değil.

*** Finallerin Bittiği Gün***

Sonunda finaller bitmişti, epey yorgun ve uykusuzdum. Geceleri uyuyamıyordum kaç zamandır. Finallerim iyi geçmişti zaten vizelerim yüksek olduğu için düşük de alsam geçme imkanım fazlaydı kasmadım da zaten hepsine geçecek kadar baktım o kadar yine de bir sürpriz olmasını istemezdim bütünleme kaldıracak kafam kalmamıştı çünkü kendimi bu güne kadar idare etmeye odaklamıştım.

Sözüm vardı Begüm ile bir rakı-balık yapacaktık sahilde salaş bir mekanda hem Adana'ya dönmeden önce benim de buna çok ihtiyacım vardı. Öyle çok içen biri değildim ama arada bu günahı işliyordum işte..

Sınavdan çıktım gezmek için Begüm'ün çıkmasını bekliyordum bizimkilerden Muzaffer ile Nurgül o sırada çıktılar benim yanıma geldiler. Onlarla muhabbet ettik biraz, vedalaştık sonra bütünleme de görüşmeyecek isek bir daha aylar sonra görecektik çünkü birbimizi. O sırada nihayet Begüm dışarı çıktı şükür diye gözlerimi devirdim.

Ya ne var Çağrı ancak çıktım ne yapayım dedi. "Iyi tamam hadi sahile gidelim bunaldım zaten sonra da yemeğe geçeriz" ay tamam bende çok acıktım hem biraz dağıtalım da kendimize gelelim cidden. " umarım geri toparlayabilirim" dedim

Sahile geçtik orada biraz hava aldık sınavı konuştuk. Zaten sınav öğleden sonra olmuştu ve yaklaşık iki saat sürmüştü oyalandık falan derken hava kararmıştı bizim şirin mekana doğru yola koyulduk. Merve gruba mesaj atmıştı Özge beni Serkanla ekti kardeşim sen ne zaman geliyorsun yazmıştı. Evet bu süreçte sevgili olmuşlardı demek onunla bir ışık görmüştü Özge.. neyse konumuz bu değil. "Bir kaç güne gelirim kardeşim, rahat birak sevgilileri"

Tam içmeye gelmişiz bir de Özge Serkan diyorsun kardeşim sana da aşk olsun e mi?? Bir içecekken üç içerecek şimdi bu beni.

Mekana geldik küçük bir yerdi öyle çok tuzlu da değildi o yüzden bize hitap ediyordu bir karı-koca işletiyordu meyhaneyi dışarı denize yakın yere oturduk masaya yemekleri söyledik. "Bugün fazla dağıtabilirim bana karışma tamam mı eğer toplanmayacak olursam bizim Nurgül'e haber veririz onun eve geçeriz yapmadığımız şey değil.

Ikimizde zil zurna olma yoluna girersek yurda gitmiyorduk hemen Nurgül'ü arayıp bizi alır mısın diyorduk aramızda böyle şeylerin lafı olmuyordu o ailesi ile yaşıyordu arabayı da veriyordu babası

Ickiler ve yemekler geldi yavaştan başlamıştık Begüm'ü bilmiyordum ama benim Nurgül'ü arayacağım en başından belliydi. Ne dönemdi ya diye lafa girdi Begüm. "Hakikaten ne yorulduk öyle bitmek bilmeyecek sandım ama bak bitti" senin başka bir sıkıntın var ama açılmadın gitti be Çağrı ayıp olmuyor mu artık ama? Kac senelik arkadaşız bak daha ne derdin var bilmiyorum. "Boşver be yavrum canın sıkılmasın durduk yere alışıyorum hem ben diğer sene daha normal olurum. Kadehimi mutlu günlerimize kaldırmak istiyorum" masada bir kadeh sesi.. ben yine bilmek isterdim ama içine ata ata kanser olacaksın oğlum ondan korkuyorum lan. "Olursam olayım kalbimi alabilecekler mi sanki?" Biliyordum gönül meselesi olduğunu.

Bir gönül davası, anlatsam ağlarsın..