Yıldızlı Gece

6. Bölüm

Selam. Nasılsınız? Karantina da çok sıkılıyorsunuz dimi.
Ve unutmadan herkesin bayramını kutlarım. 🍬🍭

Çok fazla uzatmadan siz bölümü okumaya geçin. Bu arada bu bölümdeki tepkilerinizi aşırı merak ediyorum lütfen bol bol yorum yapın.

Yukarı koyduğum müziği bu bölüme adamak istiyorum. Sebebini sormayın diejiejwiwkowjsowjsn

Umarım beğenirsiniz, iyi okumalar gece yıldızları.

***

( Yazarın anlatımıyla )
Kara, Buz'u bıraktıktan sonra direk eve gitmeyi planlamıştı. Ama eve giderken karşısına Şeyma'nın çıkmasını beklemiyordu. Kız Kara'yı deli gibi seviyordu. Hatta birkaç kez Buz'u sıkıştırmıştı. Kara bunu biliyordu. Ne kadar Buz onun bildiğini bilmese de.

"Kara," dedi Şeyma, Kara'nın yanında durunca. "Seni görmek ne güzel. Bende bizimkilerle buluşmaya gidiyordum. Sende gelsene. Uzun zamandır bizle takılmadın." Diye devam etti Şeyma. Bu sırada Kara içinden "Nerden çattım ben sana" diye söyleniyordu.

"Ben hiç gelmeyeyim. Yorgunum biraz." Diye onu reddetmeye çalıştı. Umarım başarabilir çünkü Şeyma istediğini yapardı. Belki de bu durumda Buz ve Kara ilişkilerinde ondan cidden korkmalıydı.

"Duyanda salak bir periyle uğraştığını sanır." Dedi. Sonra parmağını yanağına koyup düşünür gibi yaptı. "Aslında evet öyle biriyle uğraşıyorsun zaten." Dedi. Buz'u vurgulamaya çalıştığını anlamamak imkansızdı. Kara, Şeyma bunu dediği an onun bileğini tutup sıktı. Ve birazda sarstı.
"Bir daha sakın Buz'a bir şey deme, Ondan uzak dur!" Dedi Kara. Şeyma bunu duyunca ne kadar sinirlense de belli etmemeye çalıştı.

"Onu bu kadar kolluyorsun ama bakıyorum da o ortalıklarda yok. Seni yalnız bırakmış. Neden Buz seni bu kadar önemsemiyorken sen onu bu kadar önemsiyorsun? Ve birini ne zaman bu kadar önemser oldun? O kızın yanında kala kala sende iyilik meleğine benzemişsin." Dedi Şeyma. Bu Kara'yı sinirlendirmiş olacak ki kızın tuttuğu bileğini daha çok sıktı. Kız hiç sesini çıkarmadı. Tüm bunların sonunda istediğini alacağını biliyordu.

Kara, Şeyma'nın söylediklerinin bazılarının doğru olduğunu biliyordu. Birini önemseme düşüncesi aklına gelince kendinden nefret etmek istedi. Sıktığı bilekleri genişletti. Şeyma'nın yüzüne sinsi bir gülümseme yayılırken "Nerede takılacaksınız?" diye sordu Kara. Şeyma bunu üzerine daha da çok gülümsedi.

"Her zamanki yerde." Dedi. Kara başıyla onayladı.

"Hadi gidelim." dedi ve ikisi birden yürümeye başladılar.

***

( Buz'un ağzından )

Kapının zilinin çalmasıyla kaşlarımı çattım. Eğer kapı çalınıyorsa bu annem değil demekti. Hızlıca yere dökülenleri aynı yerlerine koydum. Odadan hemen çıktım ve kapıya yöneldim. Kapıyı açtığımda annemden daha önce bilgi almaya gelen kadınlardan birine benzettim. Ama ismin, hatırlamıyordum.

"Annen yok mu?" diye sordu kadın. Başımı olumsuz anlamda salladım. Başıyla hafif bir onaylama yaptı ve arkasını dönüp gitti. Bende kapıyı kapatıp odama çıktım. Ve derin bir nefes aldım. Yakalandım diye çok korkmuştum.

Üstümü değiştirip kendimi yatağıma attım. Kara'yı biraz ekmiş gibi olmuştum. Ama elimden de bir şey gelmezdi. Sonuçta cezalıydım ve uykum vardı. Tabii o sinir edici soruları atlamayalım. Yine de kendimi kötü hissediyordum. Telefonumu alıp Kara'yla olan mesaj kutuma girdim.

"Nasılsın?"

Mesajı yolladım. Yaklaşık bir on dakika falan bekledim. Ama cevap yoktu. Benimde uykum gelince uyuya kalmıştım.