Running Through The Waves (Isla Vagues Series #1) COMPLETED

Kabanata 9

Kabanata 9:
Conversation

"Bitawan mo nga ako. May trabaho pa ako!" bahagyang tumaas ang tinig ko pero akala ko ay papakawalan na ako ni Kairus dahil roon pero nagkamali ako. Mas dumoble ang higpit sa paghawak niya sa palapulsuhan ko.

Ramdam na ramdam ko na ang init ng palad niya sa akin. Mas lalo akong nairita sa ginawa niya pero kabaliktaran naman ng puso ko na todo ang tahip at ang sistema kong hindi magkamayaw dahil lamang sa simpleng hawak niya.

Patuloy rin ang pagdaloy ng elektrisidad sa buo kong katawan na nagmumula sa palad niya. My tummy swirl up and I tried to pulled back my hand but I failed again.

"Bakit ka nagbubuhat? Iyan ba ang trabaho mo? Ang gumawa ng mabibigat na bagay?" sarkastiko ang pangalawa niyang pangungusap at mas lalo lamang nag-init ang ulo ko sa iritasyon.

Gagawin niya na bang panibagong isyu ang trabaho ko? Ano bang pakialam niya kung ito nga ang ginagawa ko? Hindi naman siya ang mapapagod kundi ako.

"Pakialam mo? Ikaw ba ang pagpapawisan?" matapang kong saad. Pinapantayan ang madilim niyang tingin pero para akong isang pusang biglang umamo ang mukha ng mas lalong dumilim ang mga mata niya at nadagdagan pa ng intensidad.

"Kapag nagkasakit ka? Sa tingin mo matatahimik ako at makakapagtrabaho ng maayos?" aniya at kumunot ang noo ko. Mas lalong rumahas ang pagtibok ng puso na para bang kakawala na iyon mula sa akin ano mang oras.

"Ano naman sayo kung magkasakit ako? Bakit ka naman hindi makakapagtrabaho ng maayos? Am I the one who's moving your arm and feet?" I said mockingly. His eyes narrowed and he massage his temple like I'm giving him too much stress. I scoffed.

"Hindi ako makakapagisip ng tama kapag nagkasakit ka. Sinadya mo ba talagang kumuha ng trabaho? Para pabaliwin lalo ako sa pag-aalala." nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. My mouth parted for an exaggerated gasped. My breathing is turning heavy and I can feel butterflies turning wild inside my tummy.

Bakit lahat na lang ng nasa loob ko ay may reaksiyon pagdating sa kanya? Parang wala na akong sariling kontrol ng sistema ko at siya na ang nagpapasunod roon. I can't even stop my loud beating heart like it was already surrender to him long time ago.

I want to scoffed but my lips quiver. Hindi makapaghanap bigla ng mga salita at para akong tinakasan ng boses. Nawala rin lahat sa isip ko ang bundok ng mga salita na dapat ay sasabihin sa kanya.

The hell!

"Hindi bagay na magbuhat ang mga kamay na ito. Kahit gasgas o kaunting bahid ng dumi ay hindi dapat lumapat rito. Ang daliri na iyan ay sa palad ko lamang hahawak." aniya at para na akong malalagutan ng hininga sa malakas na pagkalabog ng puso ko.

"A-Anong sinasabi mom!" agap ko para maitago ang pag-iinit ng pisngi bigla.

"Kairus!" my pounding heart change pace in an instant. Ang pag-init rin ng pisngi ko ay napalitan ng iritasyon nang marinig ko ang malambing at matamis na tinig na iyon mula sa isang babae.

Nagtiim bagang ako at malakas na binawi ang kamay ko sa kanya pero hindi siya nagpatalo. Kahit na tinawag na siya ng babae ay nasa akin pa rin ang tingin niya.

"Kairus! Bakit mo naman ako iniwan roon ng mag-isa?" I want to scoffed on her question but I immediately stop myself and composed my straight face.

Bakit ba ako nagpapaapekto sa isang lamang dagat na ito?

Agad na dumapo ang tingin ng babae sa kamay ni Kairus na nakahawak sa palapulsuhan ko. My lips twitched when I saw how her smile faded and the twinkling of his eyes vanish.