Running Through The Waves (Isla Vagues Series #1) COMPLETED

Kabanata 39

Kabanata 39:
Lover

My head feels so heavy and my throat was so dry and aching. I can't move my body, I feel so exhausted. I slowly open my eyes and I could only see blurred images. I adjust it for seconds. Nang magawa iyon ay nasilaw ako sa puting ilaw na nasa puting kisame. Muli kong pinikit ang mga mata at tumuon na lang sa ibang direksiyon. Hindi ko alam pero uhaw na uhaw ako.

"Baby..." I heard a soft baritone when I move my fingers and I look at the direction where the voice came from. Umawang ang labi ko ng makita si Kairus. I saw his bloodshot and sunken eyes. Kumunot ang noo ko. Nang atakihin ng pamilyar na kemikal, gamot at alcohol ang ilong ko ay nakompirma ko na agad kung nasaan ako.

The room were white and blue. The thick curtains, tables and the bed, where I'm laying were blue and the remaining were all white. Nakompirma ko na nasa hospital nga ako. I saw the IV fluid in my left hand. Kairus caress my fingers and he gasped. He muttered a cursed.

"How are you? Do you need anything? May masakit ba sayo? Fuck." his frustrated but he tried his best to calm down so he can ask me that question. Pakiramdam ko hindi ako makakapagsalita ng maayos kaya ngumiti na lang ako.

"W-Water..." the only word I can uttered. He immediately nodded. Iniwan niya ako para kumuha ng tubig at inabot niya sa akin ang isang baso. I tried to get up and he help me do it. Tinanggap ko sa kanya ang baso ng tubig at nakaalalay pa rin siya sa akin habang umiinom ako.

Naubos ko iyon sa sobrang uhaw at pagkatuyo ng lalamunan ko. Humingi pa ako ng panibago kay Kairus at mabilis niya akong binigyan. Nang mapawi ang uhaw ay napasandal ako sa head rest ng kama. I'm inhaling air. Para akong nalagutan ng hininga sa matagal na oras at ngayon lang nakakalanghap ng hangin.

Puno ng pag-aalala ang mga mata ni Kairus. Kitang kita ko ang takot sa mga mata niya na gulat akong makita. Kairus is always strong and mighty. Hindi ako sanay na makita siyang ganito. Maingat niya akong pinapanood.

Pinapakalma ko ang sarili. What happened and the reason why I'm here flashes in my mind. Umawang ang labi ko at suminghap. Masikip ang didbib ko dahilan kung bakit hinahabol ko ang hininga ngayon. My throat feels sore. My head feels like its hammering.

I can't believe Ysabel will turn out to be that violent. I can't process in my mind what she have done. Hindi ko inaasahan na aabot siya sa ganoon. Gaano ko siya nasaktan na kaya niyang tapusin ang buhay ko? Nag-init ang mga mata ko at agad akong dinaluhan ni Kairus.

"What's wrong baby? Is there something wrong? Should I call the doctor?" sunod sunod niyang tanong at umiling lang ako sa kanya. Hinawakan niya ang dalawa kong kamay at umagos ang luha ko.

"Is Ysabel in love with Samuel?" I ask him. Natigilan siya sa sinabi ko. Kitang kita ko ang pagdaan ng galit sa mga mata niya sa pagbanggit ko ng pangalan na iyon. He looks so worried.

"Yes, they had a hidden relationship back then." sagot niya na nagpalinaw at nagkumpirma sa akin sa lahat.

"Fuck, don't ask about her! Damn, baby I'm so worried as fuck. I don't know what to do when you're unconscious. Hinding hindi ko siya mapapatawad kapag may nangyaring masama sayo." mariin niyang sinabi pero marahan ang haplos ng kamay niya para punasan ang luha kong umaagos.

"Sobra akong nabaliw noong nawalan ka ng malay. The nightmare that happened before came back. Takot na takot akong mawala ka ulit sa akin, Kayeziel. Hindi ko kakayanin. I want to kill her for what she have done to you!" pumikit siya ng mariin na para bang hirap na hirap siyang kontrolin ang natitirang pasensiya sa kanya ngayon.

I can feel his rage in seeing him clenching his jaw and the veins protruding in his arms as he hold the side of the bed. Ang isang kamay niya ay nasa pisngi ko na parang kumukuha ng lakas roon.