I Am Me (Completed)

Chapter LIII

Hana's POV

Kakatapos ko lang magshower at magbihis.

It was such a relief when the doctor said she's already safe. 

Andito ako ngayon sa kwarto ni eonni para kumuha ng mga gamit niya nung biglang pumasok si Bambam na nakapag ayos na din.

"Need help baby?" alok niya at umiling naman ako.

"Ani, I can manage." tumango tango naman siya bago naupo sa kama at pinanood nalang ako.

"By, nagui-guilty ako sa ginawa ko kay Mark oppa." Pag amin ko.

"Actually by, I wasn't expecting that kaya nagulat din ako. But sabi niya naman na okay lang diba? So don't worry about it. For sure, he understand why you did that. Lalo na nung kinwento mo na yung nangyari. You're worried as much as he is so yeah. Don't think about it too much." He shrugged and tumango tango naman ako sa kanya.

"By, pakikuha nga yung reading glasses and pencil case ni eonni sa drawer niya." Pakisuyo ko sa kanya dahil hindi pa 'ko tapos magtupi ng mga damit niya.

"Eodi? Which cabinet?" Tinuro ko naman sa kanya kung saan. Sinundan ko lang siya ng tingin.

Nung makuha niya, nagtataka siyang tumingin sa drawer pabalik sakin saka nagkamot ng ulo. Problema nito?

"Wae?" tanong ko sa kanya.

"Nangongolekta ba si eonni ng black envelopes? Ba't andami niya dun? Para san yon?" Nagtatakang tanong niya.

Biglang lumakas ang tibok ng puso ko saka ako mabilis na pumunta sa  drawer niya. Nakasunod naman si Bam sakin.

Nanlambot ang mga tuhod ko ng makita ang pamilyar na disenyo ng envelope na yon. Sobra akong kinabahan at nanghina na kinailangan pa kong alalayan ni Bambam para makatayo. Kinuha ko ang lahat ng yon at isa isang binuksan para makita kung ano ang nilalaman ng sulat.

Sunod sunod lang ang tulo ng luha ko habang binabasa ang mga iyon.

"D-death threats.. She.. She received more death threats after those boxes." Nagusot ang ibang papel dahil sa gigil ko. These are more than ten envelopes! She's been receiving them but she didn't tell me!

Mabilis kong tinapos ang pag iimpake saka mabilis na nagmaneho papunta sa bahay.

Mabilis naming narating ang bahay at sinalubong kami ng kasambahay namin. Wala yung dalawang bunso dahil nasa school pareho.

"Ma'am, andito po pala kayo." aniya.

"Where's mom and dad?" Direchong tanong  ko sa kanya.

"Nasa study room po ma'am." "Thanks." Pasalamat kos aka mabilis na pumunta don.

"Do you wanna come with me?" Tanong ko kay Bambam.

"No, I'll wait for you here." Sagot niya saka naupo sa living room.

Nang makapasok ako, pumunta ako sa table ni dad at nakitang nakaupo si Mommy sa upuan sa harap nung table.

"Mom, dad.." bungad ko sa kanila

"Oh, Han. You didn't tell us you're coming. Why are you alone? Where's Soo?" Nakangiting tanong ni Mommy. Napatungo naman ako.

"Why? What's wrong honey?" Tanong ni Dad.

"She... She's..."

"She's what?" Dad

"She's in the hospital." 

Biglang napatakip ng bibig si Mommy at agad na nangilid ang luha.

"What happened? Is she sick? Is she okay?" sunod na tanong ni daddy.