BILLIONAIRE! Feel the passion...

2. Στόχος!

Αυγή!

Το πρωί άκουσα το ξυπνητήρι να χτυπάει και αμέσως έπιασα το κινητό μου για να το κλείσω. Είχα το κεφάλι μου κάτω από το μαξιλάρι και όταν άνοιξα τα μάτια μου έμεινα εκεί. Είχα ακόμα χαραγμένη στην μνήμη μου τον άντρα που με έσωσε εχθές το βράδυ. Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που νόμιζα πως θα έβγαινε από την θέση της. Ήθελα να παραμείνω στο κρεβάτι,  να κλείσω τα μάτια μου και να συνεχίσω να σκέφτομαι μόνο εκείνον τον άντρα. Μόνο τον Άρη! Η Αιμιλία είχε ξυπνήσει πριν από εμένα και μόλις έκλεισε την πόρτα του δωματίου εγώ σηκώθηκα.

"Καλημέρα υπναρού. Σε άκουσα να γυρνάς αργά εχθές το βράδυ." Είπε εκείνη με ενα χαμόγελο και με αρκετή ενέργεια στο πρόσωπο.

"Δεν θέλω να μιλήσω για το χθεσινό βράδυ. Νομίζω πως ακόμα τρέμει το σώμα μου. " της είπα εγώ κουμπώνοντας την αθλητική μου ζακέτα. " Περίμενε να σε βοηθήσω με τα ρούχα." Της είπα μόλις την είδα να κρατάει μία λεκάνη με άπλυτα ως τον ουρανό.

"Δεν χρειάζεται... το μόνο που δεν ξέρω είναι πως να καθαρίσω αυτό." Μου είπε εκείνη και μου έδειξε ένα λευκό πουκάμισο με λεκέδες από καφέ. " Έχω τόσα ρούχα, έχω και του Άρη!" Έλεγε γκρινιάζοντας. Ακόμα και αυτό το έκανε με χαμόγελο.

"Πλάκα μου κάνεις..." έλεγα εγώ από μέσα μου και το κοιτούσα με γουρλωμένα μάτια. Πρέπει να  είναι  σύμπτωση... τρομερή  σύμπτωση!

"Ήρθε από εδώ ο αδερφός μου μόλις έφυγες και μου το άφησε έξαλλος. Δεν πρόλαβες να τον γνωρίσεις,  όχι δηλαδή οτι χάνεις και πολλά.  Πρώτη φορά τον βλέπω να νευριάζει με κάποια γυναίκα. Όποια του το έκανε αυτό ειλικρινά την αγαπάω. Καμία δεν βάζει στην θέση του τον ενοχλητικό αδερφό μου. Αχ και να ήξερα ποια ήταν..." έλεγε εκείνη και προχώρησε προς το μπάνιο.

"Έννοια σου και την ξέρεις είδη." Είπα εγώ χωρίς καν να το σκεφτώ και μόλις άκουσα πως είναι αδερφός της ένιωσα μία ανακούφιση. " μπορώ να το κάνω εγώ αυτό, αν δεν σε πειράζει. Η μητέρα μου έχει το κατάλληλο φάρμακο για όλα. " της είπα και της το πήρα απαλά από τα χέρια. Με κοίταζε παγωμένη και εγώ μπήκα στο μπάνιο πριν προλάβει να συνέλθει και εκραγεί. Σχεδόν την έβγαλα εγώ έξω για να κλείσω την πόρτα.

Πλησίασα τον νιπτήρα και άνοιξα την βρύση με το ζεστό νερό. Πριν το βάλω μέσα το κράτησα από τον γιακά και το κοίταξα για μία στιγμή. Πρώτη φορά δεν είχα ξεκάθαρα συναισθήματα για έναν άνθρωπο. Από την μία θέλω να τον βρίσω γιατί έχει ένα απαίσιο υφάκι και χαρακτήρα και από την άλλη δεν μπορώ να ξεχάσω τον τρόπο που με προστάτεψε. Το έφερα στο πρόσωπό μου και μύρισα το άρωμά του. Δεν ήθελα να το πλύνω και να χαθεί εκείνος από πάνω του. Όμως έπρεπε να το κάνω για να του κλείσω το στόμα. Πρώτη φορά φερόμουν έτσι. Είναι το μοναδικό άρωμα που δεν φεύγει με τίποτα από τις αισθήσεις μου.