BILLIONAIRE! Feel the passion...

15. Ένα σκληρό χτύπημα!

Άρης!

Έτρεξα ως το νοσοκομείο που βρισκόταν η αδερφή μου με τον πατέρα μου για να καταλάβω τι του έχει συμβεί. Η Αιμιλία μόλις με είδε να πλησιάζω προς το δωμάτιο του , έπεσε στην αγκαλιά μου. Οι αστυνομικοί στέκονταν μπροστά από την πόρτα για να μην αποδράσει... τα δάκρυά της έβρεχαν τα ρούχα μου και εγώ προσπάθησα να την ηρεμήσω.

"Είμαι εδώ Αιμιλία... πες μου τι έχει συμβεί..."

"Πήγα να τον δω και λίγο πριν έρθει στο επισκεπτήριο μου είπαν πως τον μετέφεραν εδώ τραυματισμένο σοβαρά... είναι στο χειρουργείο. " έλεγε εκείνη με τα δάκρυά της και τον φόβο της να εμποδίζουν τις αναπνοές της.

"Προσπάθησε να ηρεμήσεις Αιμιλία... θα γίνει καλά." Της είπα και τότε άρχισε να βήχει και να αισθάνεται αδύναμη. "Πάρε ανάσα Αιμιλία. Ανάπνευσε κορίτσι μου... όλα καλά θα πάνε..." έλεγα ταραγμένος. Πάντα είχε πρόβλημα με το αναπνευστικό της και δεν μπορούσα να την χάσω. Όποτε ταραζόταν ή είχε την οποιαδήποτε στεναχώρια, της κοβόταν η αναπνοή." κάντο για εμένα... είσαι η μοναδική μου οικογένεια. Σε παρακαλώ... Πάρε ανάσα." Της έλεγα εγώ βάζοντάς την να καθίσει σε μία άδεια καρέκλα.

"Είμαι σίγουρη πως αυτή το έκανε... Αυτή έβαλε να μαχαιρώσουν τον πατέρα μας. Δεν κατάφερε να με σκοτώσει και μας παίρνει και εκείνον. " Έλεγε εκείνη όσο κρατιόταν από τον γιακά του σακακιού μου.

"Δεν θα επιτρέψω εγώ να σε πειράξει αυτή η γυναίκα. Δεν με ενδιαφέρει τι θα κάνει, αλλά θα πρέπει να περάσει πρώτα από εμένα για να σε βλάψει. " της υποσχέθηκα και της έδωσα ένα φιλί στο κεφάλι. Τότε ο γιατρός μας πλησίασε.

"Κύριε Άντερσον πρέπει να μιλήσουμε..." είπε ο γιατρός βλέποντας την άσχημη κατάσταση της αδερφής μου. Εκείνη κοιτούσε με γουρλωμένα μάτια για να μάθει τι συμβαίνει.

"Πείτε μου γιατρέ... πως είναι ο πατέρας μου;" τον ρώτησα ακολουθώντας τον.

"Η κατάστασή του είναι πολύ άσχημη. Μακάρι να μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εμείς. Φέρνει τρεις μαχαιριές. Δύο στο στήθος που η μία έχει καταστρέψει εντελώς τον έναν του πνεύμονα και μία έχει τραυματίσει το νεφρό του. Θα τον μεταφέρουμε σε ένα δωμάτιο με μηχανική υποστήριξη. Κύριε Άντερσον πρέπει να φανείτε δυνατός. Ίσως δεν τα καταφέρει μέχρι το ξημέρωμα..." μου είπε εκείνος και τότε κοίταξα την αδερφή που του είχε αδυναμία. "Λυπάμαι πολύ για τα νέα που σας φέρνω. " είπε ο γιατρός και επέστρεψε στην δουλειά του.