BILLIONAIRE! Feel the passion...

7. Αντιμέτωπη με τον κίνδυνο!

Άρης!

Από την στιγμή που έφυγε η Αυγή από το γραφείο μου δεν μπορούσα να ηρεμήσω. Στεκόμουν μπροστά από το παράθυρό μου και με την άκρη του ματιού μου παρατηρούσα το χαρτί που μου πέταξε εκείνη. Αυτό ήθελα τόσο καιρό, να πληγώσω τον άνθρωπο που μισώ όσο τίποτα άλλο. Χωρίς ίχνος ενδοιασμού. Για όλο το κακό που μου έκανε. Και αυτή ήταν η κατάλληλη ευκαιρία.

Δεν με αναγνωρίζω όμως εδώ και πολύ καιρό. Δεν ξέρω πλέον τον Άρη. Δεν νιώθω ήρεμος. Δεν νιώθω εδώ και καιρό ασφάλεια.

Οι γροθιές μου και πάλι κλειστές και σκληρές. Ο θυμός μου μεγαλώνει και εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο πέρα από εκείνη. Όλα περιστρέφονται γύρω από εκείνη. Μεθώ για να ξεφύγω από όσα με βασανίζουν και με κυνηγούν, μα δεν καταφέρνω απολύτως τίποτα.

"Ακύρωσε όλα μου τα ραντεβού σε παρακαλώ!" Είπα στην γραμματέα μου βιαστικά και αμέσως μόλις είδα την Αυγή να μπαίνει στο ταξί και να φεύγει.

Δεν περίμενα καν το ασανσέρ. Μπήκα στο αυτοκίνητό μου με θυμό και αποφασιστικότητα. Δεν χωρούσε το μυαλό μου πως κατηγορούσαν εκείνη για απειλή κατά της δασκάλας της. Έφτασα στην σχολή χορού και σταμάτησα απότομα μπροστά από την είσοδο. Χωρίς να χάσω άλλο χρόνο και κρατώντας την αναπνοή μου περπατούσα με μεγάλα και γρήγορα βήματα ως το γραφείο της διευθύντριας. Αν το σκεφτόμουν περισσότερο θα τρελαινόμουν. Κράτησα σφιχτά το χερούλι της πόρτας και έσφιξα τα βλέφαρά μου. Αυτό μου έλεγε το σώμα και το μυαλό μου να κάνω. Η καρδιά μου ακόμα παγωμένη.

"Ευχαριστώ που πιστέψατε σε εμένα. Δεν ξέρω καν πως γλύτωσα από τα χέρια αυτής της κοπέλας..." έλεγε η Μαρίζα και αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που ήθελα να ακούσω.

"Από τα χέρια της μπορεί να γλύτωσες, αλλά από τα δικά μου δεν σε σώζει κανείς!" Όρμησα και της είπα πριν μιλήσει η διευθύντρια.

"Άρη..." έλεγε με τα χείλη της να τρέμουν μπροστά στον θυμό μου.

"Ως εδώ! Τι είναι αυτό εδώ; με ποιο δικαίωμα καταστρέφεται τα όνειρα μιας κοπέλας και μάλιστα για ένα ψέμα;" χτύπησα τα χέρια μου πάνω στο γραφείο. "Θέλω αμέσως να επιστρέψει πίσω η Αυγή. "

"Κύριε Άντερσον δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τέτοιες συμπεριφορές στην σχολή μας."

"Μου επιτέθηκε. Γιατί την υπερασπίζεσαι; τόσο πολύ σε έχει τυφλώσει αυτή η κοπέλα;" έλεγε η Μαρίζα πίσω από την διευθύντρια.