BILLIONAIRE! Feel the passion...

11. Παλεύοντας με το παρελθόν!

Αυγή!

Με έφερε ολόκληρη επάνω στο σώμα του για να μην μπορέσω να αντισταθώ. Άρχισε να φιλάει τα χείλη μου τόσο έντονα που έπαιρνε αναπνοή μέσα από εμένα. Το φιλί του έγινε ακόμα πιο βαθύ όταν κατέβασε τα χέρια του στην μέση μου και την χάιδευε τρυφερά.
Εγώ άνοιξα τα μάτια μου εντελώς ξαφνικά. Ήθελα να συνειδητοποιήσω πως όλο αυτό είναι αληθινό. Τα χείλη του προκαλούσαν αναστάτωση στο σώμα μου και μούδιαζαν τις αισθήσεις μου. Η υφή τους ήταν σαν ένα απαλό και ζεστό χάδι στα δικά μου. Είχε καταφέρει να σπάσει τις άμυνές μου και όλα όσα με έκαναν να του θυμώνω κάθε φορά. Η βροχή έπεφτε ασταμάτητα επάνω μας , μα δεν μας ένοιαζε. Δεν μας εμπόδιζε. Ανέβασα τα χέρια μου στους γυμνασμένους μυς του και έκλεισα τα μάτια μου για να αφεθώ στο φιλί του. Εκείνη την στιγμή ένιωθα τον χρόνο να έχει σταματήσει γύρω μας.

"Έχεις βραχεί πολύ..." είπε σταματώντας το φιλί, μα δεν απομακρύνθηκε. Εγώ κούνησα το κεφάλι μου συμφωνώντας με εκείνον.

"Άρη..." όμως μέσα μου ένιωθα και πάλι τόσο μπερδεμένη. Με την συμπεριφορά του και τα λόγια του.

"Δεν χρειάζεται να πεις τίποτα τώρα ομορφιά μου. Θα σε γυρίσω στο δωμάτιο για να αλλάξεις..." είπε εκείνος και τον ακολούθησα στο αμάξι. Εγώ έσφιγγα τα χείλη μου σε όλη την διαδρομή και η σιωπή κυριαρχούσε ανάμεσά μας. "Μου υπόσχεσαι πως θα είσαι ασφαλείς εδώ μόνη σου;" είπε εκείνος μόλις σταμάτησε απέξω από την σχολή.

"Ναι... Δεν σκοπεύω να πάω πουθενά. Αν και αυτό θα το μάθεις αφού με παρακολουθείς. " είπα εγώ κατεβαίνοντας από το αμάξι.

"Αυγή..." πήγε να με ακολουθήσει και εγώ γύρισα να τον δω.

"Καληνύχτα Άρη!" Είπα και μπήκα στην σχολή. Ανέβηκα στο δωμάτιό μου και αμέσως πέταξα τα πάντα από πάνω για να βάλω το στεγνό νυχτικό μου. "είμαι ερωτευμένη μαζί σου..." είπα ενώ τον κοιτούσα από το παράθυρό μου να βάζει μπροστά το αυτοκίνητο και να φεύγει.

Άρης!

Όταν έφτασα στο σπίτι μου έβγαλα το σακάκι μου και έβαλα ένα ποτήρι ουίσκι για να πιω. Έπρεπε να σταματήσω να την σκέφτομαι και να αναζητώ ακόμα τα χείλη της. "Τι έκανα; Γιατί το έκανα αυτό;" έλεγα κατηγορώντας τον εαυτό μου για αυτή την παρορμητική μου κίνηση. Ήπια μονορούφι το πρώτο ποτήρι και ύστερα κοίταξα την σταγόνα που είχε απομείνει. Δεν το είχα μετανιώσει. Δεν θα μπορούσα να το κάνω. Όμως τώρα είναι ακόμα πιο δύσκολα όλα.