BILLIONAIRE! Feel the passion...

22. Με την δύναμη της καρδιάς!

Άρης!

"Όχι αγάπη μου." Έλεγα έχοντας τρελαθεί. Έβλεπα τα μάτια της να κλείνουν και να πονάει εξαιτίας μου. "Αυγή τι έκανες;" έλεγα όσο κρατούσα στην αγκαλιά μου το πρόσωπό της και ενώ έτρεμα ολόκληρος . " Γιατί το έκανες αυτό αγάπη μου ; όχι εσύ άγγελέ μου. Καλύτερα εγώ παρά εσύ. Δεν θέλω να πονάς άλλο εσύ. Σε αγαπάω Αυγή!" Έλεγα εγώ συντετριμμένος και τρομοκρατημένος. "Αυγή σε αγαπάω!" Έλεγα συνέχεια για να την κάνω να ανοίξει τα μάτια της.

Σαν να ήταν το φάρμακο που θα έβγαζε την σφαίρα από το σώμα της και θα επούλωνε την πληγή της. Σαν να ήξερα βαθιά μέσα μου πως αυτό είναι ότι πιο δυνατό υπάρχει στον κόσμο. Ναι ξέρω πλέον πως είναι να αγαπάς και να σε αγαπούν. Είναι το σφίξιμο που νιώθω στην καρδιά όταν εκείνη δεν είναι μαζί μου, η αγωνία μου να αντικρίσω τα μάτια της και η προσμονή να την αγγίξω. Είναι όταν χαίρομαι με το χαμόγελό της και όταν υποφέρω με την δυστυχία της.

"Αυγή! " φώναξε η μητέρα της και το όπλο έπεσε από τα χέρια της. Ο μοναδικός της στόχος ήμουν εγώ και όχι εκείνη. Δεν περίμενα πως η Αυγή θα έκανε κάτι τέτοιο όπως και η μητέρα της.

"Βοήθεια !" φώναζα εγώ για να με ακούσει κάποιος. " μείνε μαζί μου κορίτσι μου. Ξέρω πως είσαι δυνατή και εγώ σε χρειάζομαι δίπλα μου. Σε αγαπώ. " τα μάτια της τρεμόπαιζαν μα ήταν αδύναμη. Είχε ακόμα τις αισθήσεις της.

"Σκότωσα το παιδί μου!" Είπε η μητέρα της γονατίζοντας στα χαλίκια και έκανε να την πλησιάσει.

"Μην τολμήσεις να την πλησιάσεις ξανά!" Έλεγα εγώ και τότε ο Παύλος εμφανίστηκε για να μάθει τι συμβαίνει.

"Άρη τι συνέβη ; ακούσαμε... τι έγινε; " έλεγε εκείνος μόλις αντίκρισε την Αυγή σε αυτήν την κατάσταση.

"Κάλεσε ένα ασθενοφόρο." Του είπα εγώ ενώ δεν άφηνα από τα μάτια μου και την αγκαλιά μου την Αυγή. "Μείνε κοντά μου αγάπη μου. Δεν μπορώ να σε χάσω. Όχι εσένα άγγελέ μου. Δεν θα αφήσω κανέναν να σε πάρει από εμένα. Είσαι όλη μου η ζωή. Μείνε κοντά μου. " έλεγα εγώ μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο. "Είσαι όλος μου ο κόσμος..." τα δάκρυά μου έβρεχαν το πρόσωπό της.

"Άρη θα έρθω μαζί σας." Είπε εκείνος μόλις έφτασε το ασθενοφόρο.

"Όχι!"

"Άρη άσε τα πείσματα... θα έρθω." Μου έλεγε όσο οι γιατροί την ανέβαζαν στο φορείο.

"Θέλω να προστατέψεις την αδερφή μου. Αυτό μπορείς να το κάνεις; " Του είπα εγώ και πριν ανέβω η μητέρα της έκανε να μπει και αυτή στο ασθενοφόρο. "Δεν έχεις καμία δουλειά εσύ κοντά της." Της είπα με περισσότερο μίσος από ποτέ.