BILLIONAIRE! Feel the passion...

1. Η γνωριμία!

Αυγή!

Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά καθώς πλησίαζα το όνειρό μου. Βρισκόμουν στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, την πόλη των ονείρων και των άπειρων ευκαιριών. Κοιτούσα την πόλη, τα κτήρια, την καθημερινή ζωή των ανθρώπων εδώ μέσα από το τζάμι του αυτοκινήτου της μητέρας μου. Όλα μου φαίνονται τόσο διαφορετικά και λαμπερά, σαν να παίζω στην δική μου ταινία. Και ο ενθουσιασμός μου δεν κρυβόταν με τίποτα. Όπως και η προσμονή μου. Ήθελα όσο τίποτα άλλο να το ζήσω, χορεύοντας στο ξύλινο παρκέ.

Όταν φτάσαμε έξω από την σχολή μου, εκείνη άφησε το αυτοκίνητο σε μία άκρη για να κατεβάσουμε τα πράγματα από το πορτ μπαγκάζ. Κατέβηκα από το αμάξι κοιτώντας και επεξεργάζοντας τον χώρο με μεγάλα μάτια και με σχεδόν το στόμα ανοιχτό. Το κτήριο αριστοκρατικό και παλιό. Οι μαθητές μελετούσαν ή χαλάρωναν στο γρασίδι με τις παρέες τους . Η μητέρα μου, μου μιλούσε μα εγώ είχα μαγευτεί και δεν άκουγα τίποτα.

"Αυτή!" Φώναξε έντονα και εγώ την πλησίασα.

"Με συγχωρείς..." της είπα με μία δυνατή αναπνοή.

"Κορίτσι μου δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ χαίρομαι για εσένα. Είμαι πολύ συγκινημένη. " έλεγε εκείνη μόλις με αγκάλιασε για να με αποχαιρετήσει. Είχε βουρκωμένα μάτια και με έσφιγγε ολόκληρη επάνω της. "Θέλω να προσέχεις κορίτσι μου. Πολύ! " μου τόνιζε αγχωμένη. " Να προσέχεις με ποια άτομα κάνεις παρέα. Τα όνειρά σου είναι πιο πάνω και από το χειρότερο κακό του κόσμου. " έλεγε φέρνοντας τα λεία  μακριά ίσια μαλλιά μου στους ώμους μου.

"Ένας χρόνος θα είναι μόνο μαμά. " της έλεγα εγώ και ύστερα έπιασα την βαλίτσα μου για να μπω στους κοιτώνες που θα έμενα. "Θα είμαι καλά. Και θα σου τηλεφωνώ σχεδόν καθημερινά. Δεν θα χάσω ούτε ένα μάθημα." Έλεγα εγώ προλαβαίνοντας τις ερωτήσεις και τις ανησυχίες της.

"Αυγή είσαι η μονάκριβή μου!" Μου φώναξε εκείνη καθώς περνούσα την είσοδο και εγώ απλώς χαμογέλασα.

Τσούλαγα την βαλίτσα μου στον διάδρομο ψάχνοντας τον όροφο με το δωμάτιό μου. Τα χέρια μου ήταν αρκετά φορτωμένα και έπρεπε να περπατάω μέσα στο πλήθος των κοριτσιών που έτρεχε σαν τρελό προς την είσοδο. Ούτε κάποιον διάσημο να περίμεναν. Πλησίασα προς το ασανσέρ κοιτάζοντας μόνο το κινητό μου. Ο χαρακτηριστικός ήχος του με ειδοποίησε πως οι πόρτες του είχαν ανοίξει και έτσι πιάνοντας με δυσκολία τα πράγματά μου έκανα ένα βήμα να μπω μέσα.