13. Σε χρειάζομαι!

1.1K 89 11
                                    

Άρης!

"Αυγή!" Φώναξα δυνατά το όνομά της. Δεν μπορούσε να είναι μέσα. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό. Όλοι μαθητές ήταν στο προαύλιο και εκείνη δεν φαινόταν πουθενά. Το μόνο που έβλεπα είναι την φωτιά που κυριαρχούσε στο δωμάτιό της.

Έτρεξα προς την είσοδο της σχολής για να βρω εγώ την Αυγή. " δεν μπορείτε να μπείτε μέσα..." μου φώναξε ο υπεύθυνος της σχολής σε περίπτωση που γινόταν και άλλη έκρηξη και με κράτησε για να με εμποδίσει.

Εγώ αψήφησα τα λόγια του και τα κομμάτια του κτηρίου που έπεφταν μπροστά μου, τον έκανα στην άκρη με όλη μου την δύναμη και μπήκα μέσα. Τίποτα δεν θα με εμπόδιζε να πάω κοντά της. Έπρεπε να την βρω ζωντανή. Άρχισα να τρέχω μέσα στους διαδρόμους μέχρι να φτάσω στον όροφο που βρισκόταν το δωμάτιό της. Παράλληλα φώναζα το όνομά της μήπως και είχε προλάβει να βγει. Ήθελα να ακούσει πως την ψάχνω και να καταλάβει πως είμαι εκεί για εκείνη.

Όταν έφτασα στο δωμάτιο, βρήκα την πόρτα στο πάτωμα και τα πάντα να έχουν τυλιχτεί στις φλόγες. Ο καπνός ήταν τόσο έντονος που όσο πλησίαζα μου έκοβε την αναπνοή. Σήκωσα το πουκάμισό μου για να καλύψω το πρόσωπό μου και να μπορέσω να ψάξω για εκείνη.

"Όχι δεν μπορεί...." έλεγα εγώ επειδή έμοιαζε με ένα άδειο δωμάτιο, σκέτο ερείπιο. Ένα δωμάτιο που έχει παραδοθεί στην φωτιά. " Αυγή που είσαι;" έλεγα ενώ προσπερνούσα τα κατεστραμμένα έπιπλα και μερικά κομμάτια ξύλου. "Δεν φεύγω από εδώ χωρίς εσένα." Αρνιόμουν να πιστέψω πως έχει καεί με την έκρηξη.

Στήριξα τον ώμο μου στην ανοιχτή πόρτα του μπάνιου. Ήταν το μοναδικό σημείο που δεν είχε καεί ακόμα. Σαν η έκρηξη να ήταν σκηνοθετημένη μόνο στο υπνοδωμάτιο και στο συγκεκριμένο διαμέρισμα. Έβηχα εξαιτίας του καπνού... όμως άκουσα έναν ακόμα βήχα κάτω από τα σκορπισμένα έπιπλα πίσω μου.

"Αυγή.... αγάπη μου;" είπα εγώ τρελαμένος και άρχισα να πετάω τα πράγματα για να μπορέσω να την ελευθερώσω. Ήταν τυλιγμένη με μία πετσέτα επειδή έκανε μπάνιο. " μίλα μου ομορφιά μου..." της ζητούσα ενώ κρατούσα το πρόσωπό της. Εκείνη μόνο έβηχε. Αμέσως της έδωσα το σακάκι μου για να καλύψω το γυμνό σώμα της και την σήκωσα στην αγκαλιά μου για να βγούμε έξω.

Την κρατούσα στην αγκαλιά μου καθώς περπατούσα προς το αυτοκίνητό μου. Ένιωθα πως έχω όλον τον κόσμο μου μέσα στα δύο μου χέρια. Άνοιξα την πόρτα του συνοδηγού και την έβαλα να καθίσει προσεχτικά. "Άρη..." παραμιλούσε εκείνη. Με ζητούσε ενώ είχε τα μάτια της κλειστά από τον καπνό που είχε εισπνεύσει.

BILLIONAIRE! Feel the passion...Where stories live. Discover now