''Baran lütfen... Lütfen anla beni, burada kalamam. Seni tanımıyorum bile... Üstelik tehlikede de olsam başımın çaresine bakabilirim. Lütfen bırak artık gideyim.''
Tam birkaç basamak çıkmıştı ki, durdu. Yavaşça bana doğru döndü ve bir kez daha donak...
Mümkün olduğunca çabuk gelmeye çalıştım. Bölümü tamamlamaya çalışırken pek çok aksilik yaşasam da yine de buradayım. :)
Herkes iyidir inşallah. Sağlığınızla ilgili bir problem yoktur umarım. 🖤
Geçen bölüm oy ve yorum sınırını geçtik. Bunun için hepinize teşekkür ederim. Gerçi yorum sınırı daha ilk günden zirve yapıyor. Bu yüzden yorum sınırını yükseltmek daha iyi olacak sanki.
Yeni oy sınırı: +130
Yeni yorum sınırı: +900
Aradaki farka bakar mısınız? sgahshdashd
Neyse bölüm artık sizindir. :) Satır aralarında ve bölüm sonunda yorumlarda buluşalım lütfen.
Çok keyifli okumalar dilerim. 🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 37
OLTAYA GELEN BALIK
Yazar Anlatımı
''Çok büyük bir hata yaptın.''
Genç adam telefonun ardındaki sesi düşünmesine gerek kalmadan tanımıştı. Kendisine ait olan locada yayılarak oturduğu koltukta hemen doğruldu ve birkaç saniye cevap vermedi. Ortam sessizdi. Gündüz vakti olduğundan barda henüz kimse yoktu. Bu konuşmanın gerçekleşeceğini kendisi de biliyordu ancak bu kadar erken beklemiyordu. Hissettiği korku ya da endişe değildi. Sadece şaşkındı.
