ANAK NI GOV

(40) SELDA 35 ANG HATOL

Dumating na ang araw na pinakahihintay ko magkahalong kaba at pagkasabik ang nararamdaman ko dahil eto na ang araw kung saan ako hahatulan ng korte.

Alas-dos ng hapon ang oras na itinakda ng korte kaya ngayong umaga ay pakikipag kwentuhan lamang sa mag-kakapatid ang balak kong gawin.

Alas-otcho ng umaga ng tawagin ako ng isang jail officer dahil may dalaw daw ako, naisip ko na baka si Nay at Tay ito baka balak akong samahan mamaya kaya nag madali akong nag-tungo sa visiting area.

Walang ibang tao akong nakita sa loob na siyang pinagtaka ko hanggang sa may isang lalaki ang lumabas mula sa isang pintuan at hindi ako maaring mag kamali si Sir Gerald ito.

Natuwa naman ako dahil sa tagal ng panahon ay muli ko nakita si Sir Gerald pero siyempre galit din ako dito.

Nakatitig lang ako sa kanya hanggamng sa lapitan ako nito at mahigpit na yakapin.

"Sorry Jv Sorry" ang katagang narinig ko na paulit-ulit na binabangit ni Gerald

"Maupo na tayo" sabi ko naman dito at lumayo ako sa kanya

Magkaharap kaming nakaupo hinihintay ko itong magsalita ngunit tikom parin ang bibig nito.

"Ayus ka lang ba Gerald?" Ang tanong ko sa kanya.

"Oo, Sorry sana mapatawad mo ako" ang sabi niya

"Teka kanina kapa nag so-sorry bakit ba? " Ang maang-maangan kong tanong sa kanya

"Sorry dahil nasaktan kita, sorry dahil hindi na kita napuntahan sorry dahil binaliwala kita" ang sunod sunod niyang sabi habang tumutulo ang kanyang mga luha

"Wala kang dapat ihingi ng tawad Gerald, una wala tayong ugnayan tamang nakilala kita pero wala kang responsibilidad saakin" ang matapang kong sagot

" At kung wala ka na palang sasabihin mauuna na ako maghahanda pa ako"  Kasunod na sabi ko at akmang tatayo na sana ako ng bigla niyang hawakan ang mga kamay ko at may inabot na isang papel

"JV im getting married" ang sabi nito

"Congrats" ang maikli kong sagot at siyang biglang pag-agos ng aking mga luha na nakita din ni Gerald pigioan ko man ay oaramg may saling damdamin ang aking mga mata,  kaya nagmadali akong humiwalay sa kaniya, pinipigilan pa sana niya ako pero mabilis na akong bumalik sa loob.

At doon ay hindi ko na napigilan pa ang aking pag iyak wala na akong pakielam kung marinig man ni Dex o ng magkakapatid,matagal-tagal din ako sa ganoong sitwasyon ng biglang lumapit si Dex at nag abot ng inumin.

"Inom ka muna masyado kang iyakin sino ba kasi yung dalaw mo at makaiyak ka ng ganyan" ang tanong ni Dex

Uminom muna ako at doon ay hinarap ki si Dex

"Isang kaibigan" sagot ko

"Kaibigan lang pala sus pano pag lumaya kana mamaya iiyakan mo rin kami" sabi ni Dex

"Oo naman ma miss kita eh" sagot ko kay dex na may ngiti

Ngunit nabigla nalang ako ng kabigin niya ang aking labi  at doon ko nga unang natikman ang halik ni Dex wala itong pakielam kung nakaharap man ang mga kapatid niya, tumugon ako sa bawat halik ni dex labi sa labi laway sa laway at dila sa dila ang naging labanan namin hanggang sa siya na mismo ang bumitaw.

"Ansarap mo kung wala lang tao dito kanina pa kita binuntis" ang sabi ni Dex

"Huy JV pagbigyan mo na si kuya pa buntis kana bago ka lumabas" ang sabi naman ni Drew