Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu hayatta birçok şeyi doğru bulmuyordum.
Emniyet kemerini takmadan araba süren şoförleri. Kadına şiddet uygulayan kişileri. Yere çöp atan insanları. Sırf daha çok para kazanmak uğruna altındaki kişileri ezen ve daha çok çalışmalarını isteyen patronları.
Ve birde günümüz sınav sistemini.
Düzene boyun eğmiyordum lakin bu düzeni alt üst etmek için güncel olan sistemden geçmem gerektiğinin farkındaydım ve yarın gireceğim sınav bunun en güzel örneğiydi.
Annemlerin Eskişehir'den dönmesinin ardından bir hafta geçmişti ve az çok herkes toparlanmış durumdaydı. Belki de sınavım yaklaştığı için güçlü duruyorlardı, bilmiyordum. Son iki gündür oldukça sessiz ve içime gömülmüş durumdaydım. Şimdi ise Sena'ya gelmiş ve yaklaşık iki saattir bir sınav hakkında bir Ali hakkında bir Efe hakkında konuşup ortaya karışık bir sohbet ediyorduk.
"Ya hale bak! Twitter kaynıyor," diye söylenmeye başladı Sena. Göz devirerek derin bir nefes aldım ve göğüs kafesimi şişirdim. "Evet, gülüm. Yaklaşık on dakika öncede bunu söylemiştin."
Sena'nın benden daha heyecanlı olduğunu biliyordum ve bu yüzden her ne kadar onu alttan almaya çalışsam da olmuyordu yahu!
"Bak bak biri şöyle yazmış," dedi Sena ve sırıttı ardından önüne düşen sarı saç tutamını kulağının arkasına sıkıştırıp devam etti.
"Tabi siz ÖSYM tarafından size emanet edilen üniversitelere her bakımdan yetersiz gördüğünüz öğrencilerin sınavı kazanıp üniversiteli olmasına şiddetle karşısınız ama." İkimizde aynı anda kahkaha atmaya başladık. Twitter'da sayko bir tayfa vardı ve bunu hiç kimse inkar edemezdi.
"Şunu ögelerine ayır deseler, yok hacım yok benden olmaz der, çekip giderim." Başımla onu onayladım ve biraz düşünür gibi yaptıktan sonra bakışlarımla elinde tuttuğu telefonu işaret ettim. "Ona cevap olarak söylediğimi yaz şimdi." Beni başıyla onayladıktan sonra kulak kesildi.
"ÖSYM Ziyagil!"
Sena bir an bana bakakaldığında gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım fakat çok kısa bir süre sonra ikimizde gülmekten yerlere yatmıştık ve tabi ki Sena bu sırada daha birçok tweet okumuş, kahkahamızı zirveye çıkarmıştık.
Aradan geçen bir saatimiz bu şekilde geçmişti. Kah güldük kah ağladık denemezdi ama iyi ve motive edici bir sohbetti benim için. Senalardan kalkıp eve geldiğimde akşam yemeğini ailecek dışarıda yemiştik. Suskun olduğumdan dolayı annemle babam sürekli konuşmuş ve beni de konuşturmaya çalışmışlardı. En sonunda ise bütün çabalarına cevap vermiş ve böylece muhabbet etmiştik.
