MEI's POV
nakabalik na kami sa maynila pero hindi parin mawala sa isip ko ang mga sinabi sa akin ni kurt nung gabing yun. 322 WELL AND 547?! Anong ibig niyang sabihin dun? Ayokong bigyan ng ibang pakahulugan yun dahil ayokong umasa sa wala. Mahirap nang masaktan ulit.
Hindi na rin kami masyadong nagkikita ni kurt. He's always busy sa office at ako busy sa studies ko. Gusto ko nang makawala sa hawlang ito. Si patrick palaging nandyan. I can't say na pinalitan niya si kurt sa puso ko pero unti unti niya akong sinasanay sa presence niya.
"mei, bilisan mong kumilos, malilate na tayo." Pasukan na naman. Panibagong buhay college at panibagong pressure. I looked at my reflection in the mirror and i smiled. Ihaharap ko na naman sa kanila ang mei na hindi umiiyak at palaging ok. I have to wear m mask once again para hindi sila mag-alala sa akin.
Palabas na ako ng kwarto ko ng makarinig ako ng pagsara ng pinto. It's not my door but the door beside my room. His door. Nagkatinginan kami sandali at parehong nag-iwas ng tingin. Awkardness is all around us.
"uhmmm.... p-pasok ka na?" tumango ako ng marahan at ngumiti sa kanya. I turn around para umalis na sana, but his words made me stop.
"yung nangari nung birthday mo kalimutan mo na yun." Napapikit ako a tumango. GAGO KA BA?! KALIMUTAN?! EH HALOS BUONG SUMMER YUN ANG GUMULO SA ISIP KO EH TAPOS SASABIHIN MONG KALIMUTAN KO? TANG INA LANG!!
Lumakad na ako at pinuntahan si patrick na prenteng nakaupo sa salas namin. I stared at him bago siya tumingin sa akin.
"tagal mo!!" reklamo niya. Pilit kong pinipigilan ang luha ko kaya inirapan ko siya at nagdirediretso sa kotse niya.
I waited for him to open the car for me but he didn't. He just tap my shoulder at niyakap niya ako.
"ge lang iiyak mo lang yan." With his cue my tears started to fall. Ilang oras din akong ganun bago ako tuluyang kumalma.
Kinuwento ko sa kanya ang lahat ng nangyari at hindi siya umimik pagkatapos ko magkwento. Ano pa ba ang aasahan ko sa isang patrick chin na mahilig mang-asar?
Nakarating kami sa school nang hindi nagsasalita ang kahit na sino sa amin. Katangahan ko na naman ang umiral. Magkwento daw ba nang nangyari sa inyo ng ex/brother mo sa fiancee mo ba? Tanga lang diba?
"bakit mo pa kasi pinipilit kung alam mo namang hindi na pwede. Alam kong masakit sa part niyong dalawa. Tigilan mo na ang kahibangan mo mei lien wang kung ayaw mo nang masaktan, simulan mo sa sarili mo." Pinatay niya ang makina ng kotse at saka lumabas. I followed him but i bumped his back dahil huminto siya sa paglalakad.
Tinignan ko ang nasa harap namin and he is starled on what he saw. Infront of us is a beautiful girl and i think napakafamiliar ng mukha niya sa akin.
"mika..." i heard him whispered the name of the girl. Nakita kong unti unting lumalapit ang babae sa amin and she looked at me from head to foot. Inirapan ko rin siya dahil ayoko sa lahat ang minamaliit ako.
"we meet again mei. Im ella remember?" pilit kong hinalungkat ang utak ko kung may nakasalubong o kakilala ba akong ella. Then it struck me. Siya nga pala ang nakabangga namin ni yvonne before kami pumunta ng subic before my birthday.
