MEI's POV
Bessy ko i miss you."
Hindi ko na pinalampas ang sandali at agad kng niyakap si yvonne. Isang mahigpit na yakap. Hindi ko narin napansin na tumutulo na pala ang mga luha ko.
"s-sorry... s-sorry talaga y-yvonne..." unti unti nang tumutulo ang mga luha ko at naririnig ko rin ang paghikbi ni yvonne.
"ok lang bessy. Miss na miss na miss na miss na kita. I can't bear to lose you. Sorry din" nagkalas kami sa pagkakayakap at pinunasan ang luha ng bawat isa. Then, after that we just laugh.
Nagkwentuhan kami sa may sala at para bang pakiramdam ko, isang buong taon kaming hindi nagkita. Kung anu-ano na nga ang napagkwentuhan namin hanggang sa napag-usapan namin ang tungkol sa amin ni kurt.
"kamusta na kayo?" kami? Bakit may kami ba? Ako nga mismo hindi ko alam kung kamusta na kami eh. Siguro, tama na ang pag-uusap namin kagabi. Tanggap ko nang hindi kami para sa isa't isa. Na hanggang ganito nalang kami. Siguro, he's my true love, yung soulmate. Pero diba sabi nga ni paulo coelho "you can't marry your soulmate" kasi daw other half mo lang siya. kukumpletuhin lang niya ang pagkatao mo.
"uy!! Hindi ka na sumagot diyan mei. Ok na ba kayo?" i just smiled at her and nodded. Niyakap niya ako ng mahigpit and whispered to my ears.
"mei, alam ko hindi ka ok. Ano pang silbi at bestfriend mo ako? Alam ko, you can do it. Ikaw pa!! Ikaw ata ang pinakamalakas na babaeng kilala ko." with her words, i found happiness in my heart. Tama siya. Kaya ko ito.
Puro kwentuhan lang ang ginawa namin ni Yvonne, isama mo pa ang pang-aasar namin kay JG. Buti nga at kahit papaano maayos na ang lagay niya. even though, nakikita ni yvonne ang pagngiti niya sa tuwing makikita ako ni JG siguro siya lang ang makakapagbigay ng contentment sa buhay nito. Kahit kasi anong saya ang nasa puso mo kung wala namang contentment, it's useless.
By lunchtime, dumating si patrick kaya lalong lumala ang kulitan. Nagkatakutan pa dahil nagsalang ng horror film si patrick.
"BOOOOO!!!" someone shouted on my ear and i almost jumped in my place.
"ugghhh!! I hate you!! I hate you!! I hate you so much patrick chin!!" pinaghahampas ko siya sa dibdib at tawa lang siya ng tawa. Ok! I have a weird fiance.
"you should have seen your face wifey. Ahahahahaha. I love it!! Sana ininstagram ko. ahahahahah" i continued punching his chest hanggang sa bumagsak kami sa sahig. I was on top of him and he stopped laughing. Nagkatitigan kami sa mga mata and i could hear my heart pounding.
*bzzzzzt*
Tumayo kaming dalawa at sinagot niya ang phone. Nakita kong nagbago ang expression ng mukha niya nung makita niya ang cellphone screen niya.
"hello, ella?" that's the last line i heard from him bago niya tuluyang sinara ang pinto. Nagkatinginan kaming tatlo at nagkibit balikat. Maya-maya balik sa pag-aasaran kaming tatlo.
"bessy, diba pupunta tayong subic? Wala pa akong swimsuit!!" nakapout si yvonne sa akin at niyakap ko siya.
"hep hep!! Bawal ka kayang magswim suit. Makikita ang mga taba mo noh." sinamaan namin ng tingin si JG na nakaupo sa kama at pinapapak ang pop corn na niluto namin kanina.
"sexy kaya si bessy. Inggit ka lang. Bleh." Para tuloy kaming bumabalik sa pagkabata.
"oo!! At maghahanap ako ng bagong boyfriend doon. im sure madami akong makikita." I was surprised when JG jumped from the bed at tumabi kay yvonne. He hugged her so tight at nakita kng namula ang mukha ni yvonne.
"wag please. Kung ayaw mo akong maging boyfriend ulit, ok lang basta wag ka nang maghanap ng iba. Magmadre ka nalang. Mamamatay ako kapag nakita kitang may ibang kasama and it kills me million times sa tuwing iniisip kong may mahal kang iba eh." Hindi ko mapigilang kiligin sa mga sinasabi ni JG kay yvonne but at the same time hindi ko rin mapigilang manghinayang. Kung hindi dahil sa akin baka hanggang ngayon sila parin.
"t-tara na nga b-bessy..." kumalas si yvonne sa pagkakayakap kay JG at hinila ako palabas ng kwarto. We saw patrick na may kausap parin sa phone.
"punta lang kami ng mall." I whispered to him and kissed his cheeks. Tumango lang siya sa akin at tumalikod. Para ngang nag-aaway sila ng kausap niya eh. I really wondered kung sino si ella na yun.
"bessy, sino si ella?" napatingin ako kay yvonne na nakaupo sa tabi ko. nagpahatid kami papuntang mall.
"hindi ko din alam eh." I looked out of the window still thinking that ella.
"hindi ka ba nagseselos manlang?" i almost laugh sa sinabi ni yvonne. I raised one of my eyebrow at tumingin sa kanya.
"hindi. Bakit naman ako amgseselos? Patrick's just my friend. Fiance ko lang siya pero hindi ko siya mahal. You know that. And besides...." i doubt kung sasabihin ko pa ba yun. napatingin ako sa kanya at nakangiti siya sa akin.
"you still love him, right?" hindi na ako nakasagot sa tanong niya dahil nasa tapat na kami ng mall.
***
We entered every botique na madadaanan namin. Wala kaming pinalagpas even the department store. Sobrang dami naming pinamili at sa sobrang pagod nagkayayaan kaming kumain.
"b essy, where are we going to eat?" tanong ni yvonne sa akin. Tumitingin tingin ako sa paligid at hindi ko napansin na may nakabangga na pala ako.
"sorry miss." I saw a beautiful lady infront of me. She has a beautiful smile at napakaamo ng mukha niya.
"it's ok. My fault. Your mei lien wang right?" napatango ako ng di oras. Nagkatinginan pa kami ni yvonne, exchanging galnces.
"so, ikaw pala si mei. Ang pinalit niya sa akin. Not bad afterall. By the way, im ella." Then she waved us goodbye.
Ella, where did i heard that name??
