MEI's POV
Halos, paliparin ni Kurt ang motor niya papunta sa ospital. Habang nasa daan, isa lang ang dasal ko na sana maging ligtas si papa.
Pagkadating namin sa ospital, halos manghina ako nung nakita ko sa labas ng emergency room si mama. She is crying and i could feel the pain she has right now. Nilapitan ko siya at niyakap. Puro hikbi lang ang naririnig ko until naramdaman ko na may tubig narin sa mukha ko. pagkatapos namin mahimasmasan ni mama, naghintay kami sa paglabas ng doktor mula sa E.R
"Mei, tita kumain po muna kayo." Kurt is standing infront of us at may hawak siyang dalawang sandwich. Kinuha ko ito at inabot ang isa kay mama, pero tumanggi siya.
"Im fine. Salamat sa concern iho, sige na kayo na ang kumain niyan. Pasensya na kayo at naistorbo ko kayo ha." Nakangiti siya sa amin pero kitang kita ko parin ang sakit sa mga mata niya.
Lumabas muna kami ni kurt sa garden at doon namkn kinain ang sandwich. It was already dawn and i could see the beautiful sunrise with the person i love sitting beside me.
"ML...." Kurt called me using his endearment. I could feel love in his voice at parang ang sarap sarap ulitin sa tenga mo. Nilingon ko siya at patuloy parin siyang nakatanaw sa langit na pinag-aagawan ng liwanag at dilim.
"let's make our own rules." Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. He ignored my reaction and continue what he is talking about.
"number 1, if we have any problems, pag-usapan at wag idaan sa isnaban." Tumingin siya sa akin at ngumiti. He placed his arms arund my shoulder and pressed it softly.
"number 2,don't ever lie." Nakatingin parin ako sa kanya at unti unti siyang tumingin sa akin.
"number 3, believe in everything i say, ‘coz everything is trueTinulak niya ang ulo ko para mapasandal sa balikat niya.
"number 4, memories together should be kept. At kapag dumating tayo sa break up, walang magsosoli ng mga gamit na ibinigay." Naramdaman ko ang paghalik niya sa noo ko at parang nakuryente na naman ako. Hindi ko alam kung bakit ganito ang mga sinasabi niya.
"number 5, just follow the four rules." Humarap kami sa isa't isa at marahan niya akong hinalikan sa labi, kasabay nun ang paglabas ng haring araw.
***
Naging maayos ang operation kay papa, although kailangan niyang manatili sa ospital para maobserbahan. One month na siya sa ospital at mas nagiging maayos na ang lagay niya, pero ang kumpanya hindi. Our company is starting to encounter different issues, lalo na sa ethical issues. Pinapakawala ng competitors namin na mas lalong dumadami. Hindi rin maiwasan ang pagpaparinig ni yeye, na sana daw naging lalaki nalang ang apo niya o di kaya hindi nalang inurong ang marriage ko kay patrick sana daw naiiwasan ang ganitong problema.
"ML!!!" naglalakad kami ni yvonne sa hallway at napalingon kami sa boses na tanging tumatawag sa akin sa pangalan na iyon.
"i love you!" isang halik ang ginawad niya sa labi ko sabay takbo papunta sa klase niya. this is what you call luck. Na kahit na anong problema ang dumating sa buhay ko, si kurt ang laging nandyan at nasasandalan ko. sila ng mga kaibigan ko. im so very lucky to have them.
"wiiiiieeeee!! Ang sweet sweet talaga ni papa kurt. Sana may ganyan din akong boyfriend." May halong pagtatampo ang boses ni Yvonne. Pumasok kami sa classroom namin at nandoon na si JG na prenteng nakaupo sa datin naming pwesto. Napansin ko ang pagtitinginan nila ni Yvonne na para bang sa tinginan palang nila eh, alam mo na ang nilalaman ng isip nila.
