Chapter 30

79 40 24
                                    

"Your Fear makes who you are and make you strong so don't be scared to face it" -unknown

Nung buksan ang pinto na kulay itim hindi ko paliwanag bakit kulay puti lahat at wala na naman tao.

"Tao po?" Sigaw ko ng malakas sa kawalan.

"Is anyone here?" Pero wala pa rin.

"Anak" si mama at papa nasa harapan ko sila, hindi ko alam kung paano pero masaya akong buhay sila.

"Ma! Pa!" At niyakap ko sila ng mahigpit.

"Para naman kaming umalis" ha totoo naman namatay sila.

"Ha Pa?" Litong tanong ko.

"Anak hindi mo ba naalala?" bigla nalang nagbago ang aking paligid at nasa loob na ako ng kwarto ng dati naming bahay.

"Ang ano Pa?"Tanong ko kay Papa dahil wala naman akong allam sa sinasabi nila.

"Nananaginip ka lang anak" What? lahat ba iyon panaginip pero paano.

"Pero parang totoo ang lahat?" Sabi ko sa kanila at yung mga tatoo ko nandito pa paano panaginip lang.

"Anak naman" Bawal nila sa akin.

"Okay po"Pagtango ko sa kanila.

"May naghahanap pala sa iyo anak" Masayang sabi ni Mama.

"Sino po?" Tanong ko sa kaniala at umupo na ako sa gilid ng aking kama.

"Ito oh" Sabay labas ni Ash na nakasuot ng pambahay na damit at paano sya nandito, nasaan ang iba.

"Ash bkt ka nandito" Curious na tanon ko sa kanya at para naman syan nagulat sa tanong ko.

"Diba best friend mo ko at tabi lang bahay yung bahay namin" Paliwanag nya pero wala ako talagang maalala.

"Bkt ang gulo?" Sabi ko kanya at hawak ang ulo ko.

"Hindi kita maintindihan" Sabi nya sa akin na mayhalong pagkalito.

"Wala" pagbawi ko sa aking sinabi.

"Tara labas muna tayo" hinila naman ako ni Ash sa aking kama papunta sa labas at pinagtaka ko malayo na kami sa lugar saan ako dating nakitira pero same na bahay.

"Naalala mo ba sabi ko papakasalan kita paglaki natin" Sabi nya nung makapunta kami sa isang puno at may nakalatag na sapin na pang picnic. Doon kami umupo at pinagmamasdan ang papalubog na araw, ngayon hawak nya kanang kamay ko gamit ang kaliwang kamay nya.

"Sorry hindi ko maalala" Sabi ko sa kanya at lumungkot naman ang mukha nya.

"Hindi pala ako mahalaga sa iyo" Malungkot na sabi nya at tinanggal ang pagkakahawak sa akin.

"Ash mahalaga sa akin" Sabi ko sakanya habang nakatingin sa mga mata nya parang ano mang-oras luluha na.

"Pero mahal mo ba ako?" Tanong nya at pilit syang ngumingiti sa akin.

She Is The OneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon