Chapter 32

66 28 39
                                    

"You can't say it just accident because all has reason in our life" - unknown

Pagkabukas ko ng gray na pinto bigla kuna naramdaman ang malamig na ihip ng hangin, tunog ng mga hayop na lubhang nakakatakot, kaluskos ng mga dahon, at nababalot ng kadiliman halos sinag ng buwan ang nagbibigay liwanag dahil kabilugan ngayon. At nagpalala pa sa sitwasyon ko ay nasa isang lumang sementeryo ako ngayon.

"May tao ba dito!?!?"malakas na sigaw ko pero parang ako lang talaga ang nandito.

"Awooooo!" Bigla naman akong kinalibutan sa tunog na narinig.

"A--nong kailangan m--oo sa akin" Please wag nyo naman po akong takutin baka maihi po ako.

"Hi!" White lady----

"WAHH! MOMMY!" Sabay takip ko sa mukha ko, gamit ang dalang kamay ko at halos maiyak na ako sa takot buti nalang di ako naihi.

"Sorry wag kang matakot" No natatakot ako sayo baka kainin mo pa ako.

"Sino po naman di matatakot po sayo eh multo po kayo" Harsh na kung harsh.

"Natatakot ka ba sa akin?" Bigla naman akong naawa sa kanya at lalo na ang kanyang boses na napaka lungkot.

"Medyo po pero wag po kayo kasing nang bibigla po ng ganon" Ngayon dina nakatakip ang mga mata ko at nakatingin na ako sa kanya ng maayos.

"Buti naman kasi yung ibang tao bigla nalang tumatakbo pag nakilita ako" Sino naman di tatakbo eh multo kah hindi na ako mabibigla.

"Oo multo ako alam ko ngayon pero mabait ako di tulad ng iba at may mission pa ako na nagpapanatili sa akin dito" May point naman sya.

"Paano mo po nalaman ang iniisip ko po?" Baka kasi mind reader alam nyo na.

"Halata lang kanina sa mukha mo at sa tingin mo sa akin kaya ko nahulaan" Ha ganon.

"Ano po palang mission nyo?" Baka kasi sya ang susi dito sa mission ko.

"Ang mission ko ay ang mahanap ang aking anak" Sabi nya at halos maluha na.

"Wait bago po lahat sino po kayo?"kasi baka makalimutan ko na naman ang ngalan nya.

"Ako pala si Susana Fuentabella ang anak ko ay si Jack at Jill wala na silang tatay" Ayoko sabihin sa kanya na baka patay na sila pero may chance naman na buhay sila.

"Sana nga po buhay pa sila?" Tumango naman sya.

"Paano ka po namatay?" Bigla naman sumeryoso ang mukha nya.

"Namatay ako dahil nilagay ako sa drum at tinapon sa dagat pero bago iyon ginahasa ako" Ang sama naman ng gumawa non sa kanya.

"Bakit di po kayo gumanti at kilala nyo po ba sila?" Ganon parin ang mukha nya napaka seryoso at bigla nyang hinawakan ang balikat gamit ang dalawa nyang kamay.

"Tatandaan mo ito kahit anong sama ng isang tao sa iyo wag mo syang gagantihan dahil ang panginoon na ang bahala sa kanya at tao rin sila nagkakamali lang" Bigla naman akong natakot sa kanya nung sabihin nya yon dahil ang mga mata nya nanlilisik sa laki.

She Is The OneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon