Forbidden (Book One)

34

"What is your plan now?" tanong ng taong kasama kong magmasid kay Ayako.

Nasa isang puno kami at kitang-kita namin mula dito ang nagsiswimming sa pool na si Ayako. Nasa kanilang mansyon siya, umuwi siya doon pagkatapos ng laban namin noong gabing yon.

Isang linggo na ang nakalipas at hindi nila ako tinantanang hanapin ulit dahil hindi na naman ako nagpakita.

"Baka matunaw, Ash...at saka wala ka bang balak sagotin ang tanong ko?" tiningnan ko siya ng masama.

Bakit ko nga ba siya dinala dito? I can watch Ayako alone but this fucking twin of mine insist. Napairap ako sa sarili kong naiisip.

Narinig ko siyang tumawa kaya tinaasan ko siya ng kilay.

"You're scary pero lumalabas talaga ang pagiging mataray mo kapag ako ang kasama mo," mukhang tuwang-tuwa pa siya sa sinasabi niya.

I try to give him a punch pero nailigan niya. Well, he should be thankful I am not in Hell mode now. Hinayaan ko siyang makita parin niya ang pagiging ako. Hindi ang Hell na kinakatakotan ng lahat.

"Easy, Ash..bakit di mo nalang kasi sagotin ang tanong ko?" muling tanong niya.

Inayos ko na ang sarili ko at tahimik na bumaba sa kahoy. Sumunod lang siya sa'kin hanggang sa makarating kami sa kotse.

Ako yung naglakad papunta sa driver seat, nakita ko pa siyang lumunok bago pumasok at naupo sa shotgun seat.

"As promise, Ches. I will return that little girl to her family." tanging sagot ko pagkaupo at mabilis na nagmaneho papunta sa bahay kung nasaan ang batang yon.

"Bakit si Nanay ang pinag-alaga mo sa bata? Bakit hindi ka nagpakilala sa bata? Bakit hindi mo sinabi ang totoo?" sunod-sunod niyang tanong habang mahigpit na nakakapit sa seat belt niya dahil sa bilis kong magmaneho.

Napangisi ako at sinubukang makipagkarera sa ibang sasakyan.

"Oh gad! Will you stop playing shit, Ash?! Do you wanna die without even fixing things?!" takot na takot niyang sigaw na ikinatawa ko.

Bigla atang nawala lahat ng dugo ng kakambal ko dahil sa bilis nang pagmamaneho ko.

"Fuck. Just answer my goddamn questions, Ash." malutong niyang mura at may masama pang tingin sa'kin habang nagsasalita.

Nagkibit balikat ako at napailing ng ilang beses.

"First, Nanay knows best about taking care of people." nakatingin sa daang sagot ko sakanya.

Nagovertake muna ako ng ilang sasakyan bago sulyapan si Ches na seryoso lang nakatingin sa'kin. Mukhang hinihintay nga ang mga sagot ko.

"Second. I can wait her memories to come back. I want to wait."

Ngumisi ako at hininto yung sasakyan sa gate ng isang bahay at lumabas. Lumabas rin naman si Ches at buong atensyon paring naghihintay sa huling sagot ko.

"Lastly. That little girl and I had some little chitchat before she lost her memory. And that's my reason of not telling her the truth." huling sagot ko at binuksan na yung gate para pumasok.

Nakasunod lang si Ches sa'kin.

"She will gonna hate you!" angal na naman ni Ches.

Huminto ako at humarap sakanya.

"Trust me." may pinal na saad ko kasabay ang paglingon sa taong naramdaman kong lumabas galing sa pinto ng bahay.

"Ate Ash!" tawag niya sa'kin at lumapit.