Moje Życie Bez Niego

39. Dzięki Bogu, żyjesz.

Ewelina

Jak tylko Adrian przypiął mnie do łańcuchów wiedziałam, że przegrałam tą walkę. Chcąc nie chcąc musiałam się przekonać, do zakładania takiej bielizny. Z resztą Adrian użył bardzo mocnych i słodkich argumentów, a sam filmik rzeczywiście zrobił na mnie wrażenie. Nie sądziłam, że wyglądam tak dobrze, a nawet lepiej, kiedy Adam wrócił ze Szwecji.

Wiedząc, że Janek się opiekuję naszą córeczką, możemy chwilę odsapnąć przytulając się do siebie, na łóżku.

  - Kocham Cię, moja Diablico. - smyra mnie po plecach kreśląc jakieś niezindentyfikowane znaki, gdy leżę naga, na jego klatce piersiowej.
  - Ja Ciebie też kocham, moja blond mendo. - całuję go w szczękę.
  - Mam nadzieję, że nie zrobiłaś mnie w konia i naprawdę uwierzyłaś, jak jesteś seksowna. - zaśmiałam się.
  - Uwierzyłam. Już nie wstydzę się też pokazać znajomym.
  - Organizujemy pępkowe? - ucieszył się.
  - Tak, ale za tydzień, bo pojutrze jesteśmy proszeni do Strzeleckich, na podwójną 18-stkę Oskara.
  - A no właśnie. Jak było na spotkaniu z Natką?
  - Całkiem dobrze. Wszystko sobie wyjaśniłyśmy.
  - I chcesz iść na te urodziny wiedząc, że on tam będzie?
  - Tak. Mam wyjebane na niego. Z resztą, on będzie u nich mieszkał przez jakiś czas. A ty? Chcesz iść?
  - No nie bardzo mam ochotę, ale nie mam zamiaru się ukrywać przed jakimś gnojkiem. - stłumiłam śmiech.
  - To co? Zbieramy się?
  - Tak.

Kiedy się ubierałam w bieliznę, o którą był taki cyrk, Adrian z zachwytem mi się przyglądał. Zanim ubrałam na siebie resztę rzeczy, podeszłam do niego i mocno go pocałowałam kładąc ręce na jeszcze nagiej klatce.

  - Dziękuję.
  - Za co? - zapytał.
  - Za twoją miłość, uwielbienie, upór i tak piękną bieliznę. - uśmiechnął się.
  - To ty jesteś piękna. Ona jest tylko dodatkiem, który to bardziej eksponuje. - całuje mnie ściskając moje pośladki. - Zajebiście mnie kręcisz, kocie. Znów mam na Ciebie ochotę.
  - Musimy iść do Lili i Janka. Niedługo też wrócą dzieci ze szkoły. - westchnął.
  - No dobra, ale wieczorem...
  - Znów się tu zamkniemy, ale ty razem założę inny komplet. - uwielbiam widzieć na jego twarzy szczęście.

Tak jak obiecałam, tego wieczora znów zamknęliśmy się w pokoju zabaw, a ja tym razem miałam na sobie czerwony komplecik z wycięciami, w strategicznych miejscach.

~***~

Dzięki mojemu mężowi, naprawdę miałam gdzieś zdanie Wójcika na mój temat i nawet miałam dobry humor przygotowując się na te urodziny. Włosy już tylko prostuję dla Adriana do łóżka, więc teraz jak zwykle robię sobie fale, może ciut mocniej zaakcentowane, niż zwykle i mocny makijaż oczu. Ubieram na siebie bordowy, koronkowy komplet od męża, który wygląda jak bardzo niegrzeczny strój kąpielowy. Biustonosz łączy się z chokerem na szyi mnóstwem paseczków, przez co biust i dekolt wygląda imponująco. Fikuśne figi również je posiadają i widzieć nie miałam racji i nie wyglądam, jak szynka w siatce. Do tego szeroki pas do pończoch pięknie podkreśla moją talię i ukrywa mankamenty brzucha, a jasne pończochy z bordową koronką, bosko podkreślają moje nogi. Do tego zakładam brązowe kozaczki i ciemnobeżową, trochę asymetryczną sukienkę, sięgającą mi do połowy ud, z dużym dekoltem, dzięki czemu widać kuszące paseczki biustonosza, a marszczenia w pasie doskonale kryją to, co powinny. 

Mam nadzieję, ze mój mąż oszaleje na mój widok i zaliczymy jeden numerek w jednym z pokoi, u Strzeleckich w domu. Kiedy wyszłam z garderoby, przyjrzałam się blondynowi, który już przebrany w czarne spodnie i grafitową koszulę, która zajebiście na nim leży.

  - Jestem gotowa. Możemy się zbierać. - odwrócił się wyprostował na mój widok. - Jak wyglądam? - pytam, choć jego oczy i wyraz twarzy mówią mi wszystko. Podchodzi do mnie bliżej z Lili na rękach.
  - Prosisz się, o rżnięcie na przyjęciu, kocie.
  - Jak widzisz, założyłam bordowy komplet od ciebie, więc... tak, liczę na to. - pochyla się jeszcze bardziej.
  - Słowa kocham i uwielbiam, nie oddają tego, co do ciebie czuję. - jakie to słodkie.
  - Mam tak samo. Ciężko nazwać słowami, tak ogromne uczucia. - łączy nasze usta, ale w grzeczny sposób.